ΣΕΜΝΗ ΕΝΔΥΜΑΣΙΑ

Ὁ Φιλοποίμην ὁ μέγιστος καὶ ἔσχατος στρατηγὸς τὴς Ἀρχαίας Ἑλλάδος ἦτο περίφημος διὰ τὴν ἁπλότητα τῆς ἐνδυμασίας του.

Ἡμέραν τινὰ προσεκλήθη εἰς τὴν τράπεζαν ἑνὸς Μεγαρέως, τοῦ ὁποίου ἡ σύζυγος ἐγνώριζεν αὐτὸν μόνον ὡς «τὸν μέγαν στρατηγὸν»· ἀλλ’ οὐδέποτε εἶχεν ἰδεῖ τὸ πρόσωπόν του. Αὐτὴ φυσικὰ περιέμενε νὰ ἴδῃ αὐτὸν ἐρχόμενον μὲ μεγάλην συνοδείαν καὶ φοροῦντα πλουσίαν στολήν. Ὅταν δὲ ὁ Φιλοποίμην παρουσιάσθη μόνος καὶ πενιχρῶς ἐνδεδυμένος, αὐτὴ τὸν ἐξέλαβεν ὡς ὑπηρέτην καὶ τὸν παρεκάλεσεν, ἐπειδὴ ἠτοίμαζε τὸ φαγητὸν εἰς τὸ μαγειρεῖον, διότι εἰς τὸν καιρὸν ἐκεῖνον αἱ καλαὶ οἰκοδέσποιναι ἐμαγείρευον καὶ ἔκαμνον πολλὰς ἄλλας οἰκιακὰς ἐργασίας μόναι των, νὰ ὑπάγῃ καὶ αὐτὸς εἰς τὸ μαγειρεῖον καὶ νὰ τὴν βοηθήσῃ.

Ὁ Φιλοποίμην χωρὶς νὰ εἴπῃ λόγον ἐξέβαλε τὸ πενιχρὸν χιτώνιόν του, ὑπῆγεν εἰς τὸ μαγειρεῖον καὶ ἤρχισε νὰ σχίζῃ ξύλα.

Μετ’ ὀλίγον ἦλθε καὶ ὁ οἰκοδεσπότης καὶ μὲ μεγίστην του ἔκπληξιν ἰδὼν τὸν Φιλοποίμενα σχίζοντα ξύλα. « Τί εἶναι τοῦτο, —εἶπε,— Φιλοποίμην ;»

« Τί ἄλλο, —ἀπεκρίθη ἐκεῖνος δωρίζων (μὲ πολλὴν ἱλαρότητα,) παρ’ ὅτι τιμωροῦμαι διὰ τὴν κακὴν μου ὄψιν !»

[πηγή: Εφημερίς των Παίδων, Απρίλιος 1875, σελ. 416 - Κοσμόπολις]