ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Μετὰ πόσης σπουδῆς καὶ προθυμίας ζητοῦσι νὰ μάθωσιν αἱ καλαὶ μας ἀναγνώστριαι τὰς νέας τοῦ συρμοῦ ἰδιοτροπίας. Σπεύδουσι τόσον, ἐπιθυμοῦσαι νὰ προηγηθῶσιν, εἰ δυνατὸν αὐτοῦ, νὰ φέρωσιν ἐσθῆτα τοῦ συρμοῦ πρὶν ἤ οὗτος γενικευθῇ.

Δὲν συμβουλεύομεν ἐν τούτοις αὐτὰς νὰ σπεύδωσι, διότι συνήθως ἡ πρώτη φέρουσα νέον φόρεμα ἤ νέου σχήματος πῖλον ἑλκύει τὰ βλέμματα καὶ τὴν προσοχὴν πάντων, πολλάκις δὲ τὸ ἀσύνηθες καὶ πρωτοφανὲς τῆς περιβολῆς προκαλεῖ μειδιάματα, ἔσθ’ ὅτε δὲ καὶ τὸν γέλωτα τῶν ἁπλουστέρων. Οὐχ’ ἧττον παραθέτομεν ἐνταῦθα γενικοὺς τοῦ συρμοῦ τῆς ἀνοίξεως ὁρισμοὺς χάριν τῶν ἀνυπομόνων. Τὸ ἔτος τοῦτο ἔσται πλούσιον εἰς παντὸς εἴδους τρίχαπτα καὶ ἀραχνοειδὴ ὑφάσματα. Τὰ πρῶτα στοιχίζουσιν, ἐνῷ τὰ δεύτερα εὑρίσκονται ἀνθηρότατα, ἀφροειδῆ, ἐλαφρότατα παρὰ τῇ καλῇ ὑφαντρίᾳ κ. Σπάρτη Καρασταμάτη. Τοῦτο ἐνθυμοῦνται πρὸ ἡμῶν αἱ ἡγεμονίδες καὶ αἱ βασίλισσαι. Ἡ πριγκίπισσα Ἀλεξάνδρα παραγγέλλει ὡραίαν κυανὴν ἐσθῆτα καὶ ἡ τοῦ ἀναδόχου μνηστὴ πριγκήπισσα Σοφία, ἀραδωτόν κυανοῦν σχεδὸν ἄχρουν.

Ἀλλ’ οἱ χρωματισμοὶ τοῦ συρμοῦ δὲν εἶναι μόνον κυανοῦς καὶ ρόδινος : πράσινον τοῦ κισσοῦ, φαιὸν ἀνοικτόν, κυανοῦν τοῦ Δουνάβεως, κυανοπράσινον, χαλκοπράσινον καὶ λευκὸν εἶναι οἱ νέοι χρωματισμοί. Τὸ ἰσόμηκες καὶ ἰσοϋψὲς τῆς ἐσθῆτος μένει καὶ κατὰ τὴν ἄνοιξιν μὲ μόνην τὴν διαφοράν, ὅτι ἐφοδιάζεται αὕτη πρὸς τὸ ἔμπροσθεν καὶ ἄνω αὑτῆς μέρος, ἀκριβῶς ὑπὸ τὸ περιθωράκιον μὲ δύο μικρὰς ἀνεστραμμένας, δίκην συμπεπιεσμένων καλάθων, ἐμπροσθέλας.

Τὸν λαιμὸν περιβάλλουσιν ὡραιότατα περιτραχήλια, ἅτινα κατασκευάζουσι διὰ λωρίδων ὑφάσματος, κεκομμένον εἰς ἄκρα ὀδοντωτὰ καὶ τριχάπτων ὀδοντωτῶν. Ἐν γένει δὲ τα ὀδοντωτὰ ἐξαρτήματα, ἅτινα εἶχον ἐντελῶς διαγραφῇ τοῦ καταλόγου τοῦ συρμοῦ ἀναφαίνονται καὶ πάλιν ἐπιβλητικώτατα, ἀφοῦ στολίζουσι τὸν τράχηλον καὶ χρησιμεύουσιν ὡς πολυτελὲς τοῦ προσώπου ὑποπλαίσιον. Ὡς βεβαία δὲ θεωρεῖται ἀπὸ σήμερον ἡ ἐντελὴς κατάργησις τῆς τουρνύρ (tournure) ὡς καὶ ὁ περιορισμὸς τοῦ στηθοδέσμου εἰς πλατείας λωρίδας ἤ ζώνας καὶ οὐδὲν πλέον.

Οἱ πῖλοι εἶνε ἐπίσης λεπτοί, ἐλαφροί, ἀραχνοειδεὶς σχεδόν. Ἡ ψάθα τοῦ συρμοὺ εἶνε διαφανὴς τριχαπτοειδής, τὰ δὲ σχήματα ὡς προείπομεν ἤ πολὺ μεγάλα ἤ πολὺ μικρά. Ἀπό τοὺς φοβεροὺς ἐκείνους πύργους οὕς ἐσυνειθίσαμεν νὰ καθηλώνωμεν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, καὶ ὧν ἀπαλλαττόμεναι ἐτηροῦμεν τὴν γλυκείαν ἀνάμνησιν διὰ τρομεροῦ κεφαλοπόνου, μεταβαίνομεν εἰς πίλους πλατυστεφάνους μέν, ἀλλ’ ἐλαφροτάτους μετὰ ἐλαχίστης κορυφῆς καὶ μὲ ἐλάχιστα ἐξαρτήματα, ἤ εἰς τοὺς μικροσκοπικοὺς ἐκείνους, περὶ ὧν ἤδη ἐγράψαμεν.

Ὁ συρμὸς καθ’ ὅλα τὰ φαινόμενα ἀπεφάσισε κατὰ τὸ ἔτος τοῦτο νὰ συμβαδίσῃ μὲ τοὺς ὑπὸ τῆς ὑγιεινῆς ἐπιβαλλομένους κανόνας, ἐάν δ’ ἐπιτευχθῇ καὶ οἰκονομικῶς νὰ ἀνταποκριθῇ πρὸς τὴν ἐπικρατοῦσαν οἰκονομικὴν κρίσιν δύναται νὰ λατρευθῇ ὑπέρ ποτε ἄλλοτε ὑπὸ πάσης φιλοκάλου γυναικός.

[πηγή: Εφημερίς των Κυριών, 26/3/1889, σελ. 5 - Ψηφιοθήκη Α.Π.Θ.]