Jorge Luis Borges, «Η ποίησή-μου» (απόσπασμα)

Πρώτα-πρώτα, θεωρώ τον εαυτό-μου αναγνώστη, ύστερα ποιητή και μετά πεζογράφο. Το πρώτο μέρος αυτής της δήλωσης δε χρειάζεται εξήγηση· τα άλλα δυο πρέπει να προσδιοριστούν. Δε σημαίνουν, με κανέναν τρόπο, ότι προτιμώ τα ποιήματά-μου απ' τα πεζά μου ή ότι τα θεωρώ τεχνικά καλύτερα. Απ' ό,τι μπορώ να ξέρω, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Υποπτεύομαι ότι η ποίηση διαφέρει απ' το πεζό όχι, όπως πολλοί υποστήριξαν, επειδή χρησιμοποιούν διαφορετικά λεκτικά πρότυπα, αλλά επειδή διαβάζονται με διαφορετικό τρόπο. Ένα κείμενο που διαβάζεται σα να απευθύνεται στη λογική, είναι πεζό· ένα άλλο που διαβάζεται σα να απευθύνεται στη φαντασία, μπορεί να είναι ποίηση. Δε μπορώ να πω αν η δουλειά-μου είναι ποίηση ή όχι· το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι απευθύνομαι στη φαντασία. Δεν είμαι στοχαστής. Είμαι απλώς ένας άνθρωπος που προσπάθησε να ερευνήσει τις λογοτεχνικές δυνατότητες της μεταφυσικής και της θρησκείας.

[...]

[πηγή: Jorge Luis Borges, «Η ποίησή-μου», μτφ. Αργύρης Χιόνης, περ. Η λέξη, τχ. 2 (Φλεβ. 1981) 78]

εικόνα