Χαϊκού
Το χαϊκού είναι ιαπωνική ποιητική μορφή. Σημαντικός εκπρόσωπός της θεωρείται ο Ματσούο Μπασό. Διαβάστε δύο ποιήματά του, το περίφημο «Χαϊκού του βατράχου», κι ένα άλλο, σε μετάφραση του Γιώργου Σεφέρη.
«Το χαϊκού του βατράχου»
παλιά λίμνη
ένας βάτραχος μέσα πηδά
ήχος νερού
[πηγή: Π. Καγιαλής, Χρ. Ντουνιά, Θεοδ. Μέντη, Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Γυμνασίου. Βιβλίο Εκπαιδευτικού, ΟΕΔΒ, Αθήνα, χ.χ., σ. 114]
«Χάικου του Μπασό»
Φάρσα της μοίρας:
κάτω απ' το κράνος λαλεί
ένα τριζόνι.
[1970]
[πηγή: Γιώργος Σεφέρης, Τετράδιο Γυμνασμάτων Β΄, φιλολ. επιμ. Γ.Π. Σαββίδης, Ίκαρος, Αθήνα 1993, σ. 130.]
Πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του Μπασό μπορείτε να διαβάσετε στη Βικιπαίδεια.
* * *
Διαβάστε επίσης δείγματα χαρακτηριστικών χαϊκού από Έλληνες ποιητές:
Δ.Ι. Αντωνίου, [Από τα Χάι-Κάι]
Αυτή τη νύχτα
τζιτζίκια μεθυσμένα
σαν μεσημέρι...
*
Στη μαύρη νύχτα
ζωγραφίζω γιασεμιά
να ξημερώσει.
[πηγή: Δ.Ι. Αντωνίου, Ποιήματα, εισαγ.-επιλ. ποιημάτων Μανόλης Μαυρολέων, Eρμής, Αθήνα 1998, σ. 82]
Γιώργης Παυλόπουλος, [Το ένα σου μάτι...]
Τρεις φίλοι παίζαν
στα ζάρια το φιλί της.
Κι άλλος το πήρε.
*
Ώχου κι απόψε
δε γλιτώνεις το ξύλο
Καραγκιόζη μου!
[πηγή: Γιώργης Παυλόπουλος, Τριαντατρία Χαικού, Στιγμή, Αθήνα 1990, σ. 16 & 35]
Νάσος Βαγενάς, [Τρία χαϊκού]
Έχεις πεθάνει.
Το αίμα σου δεν το ξέρει.
Μήτε το στόμα σου.
*
Νύχια ζεστά.
Αναντικατάστατα.
Γόνατα. Χείλη.
*
Ούτε ένας στίχος
Δε θα μείνει από μας
Για την αγάπη.
[πηγή: Ανθολογία ελληνικού χάικου, επιμ. Χρ. Τουμανίδης, εισαγ. Θ.Δ. Φραγκόπουλος, Δελφοί, Αθήνα, χ.χ., σ. 24]
