Οδυσσέα Ελύτη, Ο Ήλιος ο ηλιάτορας (απόσπασμα)

Όμορφη και παράξενη πατρίδα
           Ωσάν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα 

Ρίχνει να πιάσει ψάρια    πιάνει φτερωτά
          Στήνει στη γη καράβι     κήπο στα νερά 

Κλαίει φιλεί το χώμα     ξενιτεύεται
            Μένει στους πέντε δρόμους     αντρειεύεται 

Κάνει να πάρει πέτρα     τηνε παρατά
            Κάνει να τη σκαλίσει     βγάνει θάματα 

Μπαίνει σ' ένα βαρκάκι     πιάνει ωκεανούς
            Ξεσηκωμούς γυρεύει     θέλει τύραννους 

Πέντε μεγάλους βγάνει     πάνω τους βαρεί
             Να λείψουν απ' τη μέση     τούς δοξολογεί.

Από τη συλλογή Ο Ήλιος ο Ηλιάτορας (1943)

[πηγή: Οδυσσέας Ελύτης, Ποίηση, Ίκαρος, Αθήνα 2002, σ. 242-243]