Βύρωνα Λεοντάρη, «Ο γυρισμός των εξoρίστων»

Νά, πάλι ο ήλιος αντηχεί
με τις χιλιάδες πλήκτρα του στα ράμφη των πουλιών,
να, πάλι ο ήλιος αντηχεί — ο ήλιος που σας αρνήθηκε,
ο ήλιος που δε χαμήλωσε τα μάτια όταν περνούσατε
μέσα στις μπλούζες της ομίχλης τυλιγμένοι
σηκώνοντας τους σκελετούς των παιδικών ονείρων μας.

Η θάλασσα ξυπνάει, ανοίγουνε τα μάτια των κυμάτων
μες στον γαλάζιον άνεμο,
η θάλασσα ξυπνάει — όμως εσάς τα μάτια σας,
ποιος τα κρατάει τα μάτια σας
για να βυθομετράει ποια πέλαγα, ποια φοβερή πληγή,
να λογαριάζει την άμμο των τάφων που μαστιγώνει τη γη
παγώνοντας τ' αστραφτερά ηφαίστεια των ανθών;

Νησιά που μες στο χάρτη δε θα βρεις, νησιά βρέφη της τρικυμίας
βύζαξαν τόσο αίμα, τόσον πόνο...
Νησιά που μες στο χάρτη δε θα βρεις — Μα εσύ ναύτη
όταν ζυγώνεις στους στιφούς κάβους της αρετής,
εκεί που τα νερά είναι δύσκολα, χαμήλωσε το βλέμμα
κι όρθωσε τα κουπιά, να χαιρετίσεις
αυτούς που δεν κουράστηκε ποτέ το μεγαλείο τους.

Μ' αγριολούλουδα χεριών ανάβει η παραλία,
ζεστή παλίρροια της καρδιάς, παλίρροια της ζωής,
μ' αγριολούλουδα χεριών — Όμως εσάς τα χέρια σας,
τα χέρια, που είναι τα χέρια σας,
χρόνια τώρα παλεύοντας ανάμεσα στα δόντια της κακίας
χρόνια τώρα χωρίς το τρυφερό φως της γυναίκας στα δάχτυλα
σφίγγοντας άγρυπνα τα ηνία των κεραυνών;

Μια δυνατή αίσθηση ταράζει τον αγέρα.
Χτυπούν φτερά καλοκαιριών αναστημένων
μια δυνατή αίσθηση — Όμως εσείς αισθάνεστε;
στ' αλήθεια πέστε μας αισθάνεστε,
μ' αυτά τα μάτια που σας ράγισαν
μ' αυτό το δέρμα που σας έξυσαν
με τα σπασμένα κόκαλά σας
τραβέρσες στις γραμμές τόσων παράλληλων;

Κι εμάς που μόνο ν' αγαπούμε ξέρουμε,
εμάς που δεν τολμήσαμε
τίποτα πέρα από μια τύψη
τίποτα πέρα από ένα πόνο,
εμάς που μόνο ν' αγαπούμε ξέρουμε, άραγε θα καταδεχτείτε
να μας αγαπήσετε, θα καταδεχτείτε;

—... κι αυτοί βουβοί και σοβαροί ξεμπάρκαιρναν από τα σκούρα πλοία τους
κρυφοδαγκώνοντας με οργή τα ξεσκισμένα χείλια τους που ετρέμαν.
Ξέραν αυτοί τί θρίαμβο κλείναν στην καρδιά,
τί ίλιγγο αγάπης.

[πηγή: Βύρων Λεοντάρης, Ψυχοστασία (Ποιήματα 1949-1976), ύψιλον/βιβλία, Αθήνα 1983, σ. 40-41]