Βικτωρίας Θεοδώρου, «Παραγγελία»

Πιάσε μελάνι και χαρτί να γράψεις
κάποτες που θα βγεις από τα σίδερα,
τα όσα εβάσταξα, και τα 'δες.
Πίσω μου δυο μωρά να κλαίνε και να με ζητούν
κι η μάνα μου κοντά στο τέλος.
Κάθε πρωί και κάθε βράδυ εμπρός μου το κατάστιχο
κι η πένα να υπογράψω.

Τα όσα υπόφερα, ώσπου να βάλω υπογραφή,
παρακαλώ σε μην ξεχάσεις.

Από τη συλλογή Κατώφλι και παράθυρο (1962)

[πηγή: Βικτωρία Θεοδώρου, Ποιήματα, Εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα 2008, σ. 51-52]