Άντειας Φραντζή, «της πατρίδας»

Η εκδρομή αυτή έχει ή δεν έχει τέλος;
Μην είναι μια συζήτηση που βούλιαξε στο έλος;

Τρία καράβια φάνηκαν κοντά στην «Ώρα»
Η Κλεοπάτρα, η Σεμίραμις κι η Θεοδώρα.

Στην πρύμνη ο κάπταιν Τζιμ από το Τζιμπουτί
Ο Μπολιβάρ στην πρώρα αγνοών αν κείται πού τι.

Οι τελευταίοι ποιητές πεθάναν όλοι
Ο συρφετός ακόλουθος στο λόγο του Μανόλη.

Είπε θα πάγω σ’ άλλη γη θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα
Την εκδρομή αυτή σ’ όλη τη γη τη χάλασα.

Κι όμως την είδα την ξανθούλα ψες αργά
Κι ούτε μονάχη ήτανε ούτε απ’ την ξενιτειά.

Μιλούσε τις σπασμένες λέξεις από γλώσσα ξένη
Κι ετοιμαζόταν να σαλπάρει ωσάν φαρμακωμένη.

Το καράβι δεν το λέγαν Α γωνία 9 37
Αλλ’ Agoni A Grèce στροφή φαρδιά πλατιά.

Στων Γραικών τα λαγόνια ω μαύρη ράχη των Ψαρών
Σκαρφάλωσαν οι κάνθαροι των νέων ποιητών.

Μην είν’ οι κάμποι, μην είναι τα ψηλά βουνά;

Από τη συλλογή Τελετή στο κύμα (2006)

[πηγή: Άντεια Φραντζή, Φευγαλέα. Ποιήματα 1975-2010, ύψιλον/βιβλία, Αθήνα 2010, σ. 149]