Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 1978
Ο σεισμός που έγινε στη Θεσσαλονίκη στις 20 Ιουνίου 1978 ήταν ένας από τους έξι μεγαλύτερους σεισμούς που έπληξαν στο ιστορικό παρελθόν την πόλη. Είχε επίκεντρο 20 χλμ. ανατολικά της Θεσσαλονίκης, μεταξύ λίμνης Κορώνειας και Βόλβης, στο χωριό Στίβος.
Ο απολογισμός της επόμενης ημέρας του μεγάλου σεισμού ήταν 49 νεκροί, 220 τραυματίες και 800.000 άστεγοι, είτε γιατί τα σπίτια τους είχαν καταστραφεί είτε γιατί δεν τολμούσαν να τα χρησιμοποιήσουν. Η έκρυθμη κατάσταση διατηρήθηκε μέχρι τα τέλη Αυγούστου του 1978, οπότε η ζωή στην πόλη ομαλοποιήθηκε. Σύμφωνα με τον ομότιμο καθηγητή ΑΠΘ Γιώργο Πενέλη, ο οποίος συμμετείχε στην βασική επιστημονική ομάδα για την αντιμετώπιση της κρίσης του 1978 και στη διαμόρφωση του πλέγματος αντισεισμικής θωράκισης της χώρας, «βασική αιτία του πανικού που συνείχε την πόλη για μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξε η μοναδική κατάρρευση οκταώροφης οικοδομής στην πλατεία Ιπποδρομίου, στην οποία βρήκαν το θάνατο 29 από τα συνολικά 49 θύματα».
Μεγάλης κλίμακας ήταν και οι υλικές ζημιές. Στο σύνολο των 66.000 κτιρίων του αστικού συγκροτήματος εντοπίστηκαν 3.170 (4,5%) κτίρια με σοβαρές και επικίνδυνες βλάβες, που πολλά κρίθηκαν κατεδαφιστέα, εντοπίστηκαν 13.918 (21%) κτίρια με μέσης ή και μικρής κλίμακας βλάβες ενώ επισημάνθηκαν 49.071 (74,5%) κτίρια χωρίς βλάβες στον φέροντα οργανισμό, με περιορισμένες ή καθόλου βλάβες στον οργανισμό πλήρωσης.
 |
Πηγή:
Απόσπασμα από ρεπορτάζ του Φ. Κουτσαμπάρη στην εφημερίδα «Μακεδονία»
(18/5/2008) |
 |
Αφιέρωμα του τηλεοπτικού σταθμού TV100 στον καταστρεπτικό σεισμό της Θεσσαλονίκης το 1978. |