Ιωάννας Καρυστιάνη, Νύφες (απόσπασμα)

61. Κοντά στις λέμβους Γ΄ Θέσης – νύχτα

Η Χαρώ τυλιγμένη μ' ένα σάλι και τους αγκώνες στην κουπαστή. Τα μάτια της στυλωμένα στο σκοτάδι. Τα αυτιά της τεντωμένα στον μονότονο ήχο των κυμάτων. Μ' ένα σιγανό σφύριγμα μιμείται τον ήχο.

Μια θερινή μπόρα αρχίζει.

Ξάφνου κάτι την παραξενεύει και την αναστατώνει. Πέρα στον μαύρο ορίζοντα ένα αλλόκοτο γαλαζωπό φως, μια λάμψη που όλο και μεγαλώνει. Γουρλώνει τα μάτια. Αρχίζει να ψελλίζει μπερδεμένες λέξεις.

ΧΑΡΩ
Άγιε… Άϊ Νικόλα μου…

Κάνει το σταυρό της. Πέφτει στα γόνατα. O Νικόλας με το μούτρο του μπλάβο φαίνεται στο τέλος του διαδρόμου να πηγαίνει βόλτα τα σκυλιά. Ακούει τις ακαταλαβίστικες λέξεις και το «Άϊ Νικόλα». Τρέχει προς τη Χαρώ.

ΝΙΚOΛΑΣ
Τί είναι, βρε Χαρώ; Τί με θες; Εδώ είμαι… O Νικόλας…

Η Χαρώ σηκώνει το κεφάλι της και τον κοιτάζει.

ΧΑΡΩ
(χαμένη)
O Νικόλας ο καμαρότος. Ναι, αλλά εγώ είδα τον Άγιο Νικόλα.

ΝΙΚOΛΑΣ
Πού;

ΧΑΡΩ
(δείχνοντας πέρα στη θάλασσα)
Εκεί.

ΝΙΚOΛΑΣ
Χαρώ, λάθος κάνεις. O Άϊ-Νικόλας είναι προστάτης των ναυτικών. Δεν παρουσιάζεται στις νύφες.

ΧΑΡΩ
Αφού σου λέω τον είδα.

ΝΙΚOΛΑΣ
Και τί σου είπε;

ΧΑΡΩ
Άκουσα κάτι σαν ψαλμωδία. Άκουσα τον Αντώνη που έψελνε.

ΝΙΚOΛΑΣ
Ποιον Αντώνη, βρε Χαρώ;

ΧΑΡΩ
Τον άκουσα, σου λέω.

Η Χαρώ λέει τα λόγια του ψαλμού.

ΝΙΚOΛΑΣ
Χαρώ, ή σου 'στριψε ή έχεις πυρετό. Άντε μέσα και βάλε καμιά κομπρέσα με ξιδόνερο.

ΧΑΡΩ
Είναι που αμάρτησα. Είχα ορκιστεί στον Αντώνη αιώνια αγάπη.

Νικόλα, κρύψε με κάπου. Στις κουζίνες, στις μηχανές. Θέλω να γυρίσω στην Ελλάδα.

ΝΙΚOΛΑΣ
Και να σε κρύψω, μία μέρα προτού φτάσουμε κάνουμε γενική καθαριότητα μην αρπάξουμε πάλι κάνα πρόστιμο. Θα σε βρουν.

ΧΑΡΩ
Θα παρακαλέσω τον καπετάνιο.

ΝΙΚOΛΑΣ
(απογοητευμένος)
Σώθηκες.

ΧΑΡΩ
(προσέχοντας το πρόσωπό του)
Χτύπησες.

ΝΙΚOΛΑΣ
Έπεσα. Άντε μέσα στην παρέα σου. Άντε στη Νίκη.

Η βροχή δυναμώνει.

O Νικόλας δε γίνεται να την αφήσει εκεί. Τη συνοδεύει μέσα.

[…]

63. Κοντά στις λέμβους, κατάστρωμα Γ΄ Θέσης – νύχτα

Η βροχή συνεχίζεται.

Μόνη η Χαρώ, με τα μαλλιά μούσκεμα, τραγουδάει σιγανά, σχεδόν ψιθυριστά.

ΧΑΡΩ
Ζωή πίκρες με πότισες,
Χαρά δεν έχω νιώσει
Πολλά δεν έχω αγάπη μου
Κι ό, τι έχω σ' το 'χω δώσει.

64. Γ΄ Θέση – νύχτα

Πάνω στα πρόσωπα των κοριτσιών της Σαμοθράκης ακούμε το τραγούδι της Χαρώς που συνεχίζεται από την προηγούμενη σκηνή.

Τελευταίο το σκεφτικό πρόσωπο της σγουρομάλλας.

65. Υπερωκεάνειο «King Alexander» εν πλω – νύχτα

Το τραγούδι τελειώνει πάνω στην εικόνα του «King Alexander» που γλιστράει στη νύχτα, φωτισμένο, μέσα στη βροχή.

ΦΩΝΗ 1ου ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ
Νίκη, υπάρχει περίπτωση να μην παντρευτείς τον ράφτη;

ΦΩΝΗ 2ου ΚΟΡΙΤΣΙΟΥ
Να μην έρθεις μαζί μας στο Σικάγο;

[πηγή: Ιωάννα Καρυστιάνη, Νύφες. Σενάριο, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα ¹⁰2004, σ. 125-129]