Λουκά Κούσουλα, «Ολιγοήμερη αναρρωτική»

Τρία συνέχεια βράδια πάω στο θέατρο
κι αύριο γυρίζω πάλι
στο σχολειό
που ξαναρχίζει.
Στις εχθροπραξίες που χάσανε
το βολικότερο στόχο τους
και κάμανε μαύρα
μάτια να τον γυρεύουν.

Γυρίζω αύριο· τέρμα
Στα χρυσά βράδια της ανακωχής
με τις γνώριμες φωνές να με ταξιδεύουν
στα νέα λιμάνια.
Η Ρόζα η Άλμα κι απόψε
η καλύτερη χάρη: καθώς η Γρούσα
γλιστρούσε πλάι μου απ’ το βυθό
του Κυκλικού τραγουδώντας πέρα
στα Μαγικά βουνά,
μ’ άγγισε μια ιδέα στα σκοτεινά
το φόρεμά της… Μην πείτε
δεν είναι ποιητικό!
Αφού πήρα
έναν όλο μυστήριο
πολυσήμαντο
χαιρετισμό!

[πηγή: Λουκάς Κούσουλας, Τα ποιήματα (1962-2002), Εκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2003, σ. 33]

εικόνα