Δημήτρη Λιπέρτη, «Καρτερούμεν μέραν νύχταν» (απόσπασμα)

Καρτερούμεν μέραν νύχταν να φυσήσ' ένας αέρας
στουν τον τόπον πόν' καμένος τζι εν θωρεί ποττέ δροσιάν,
για να φέξει καρτερούμεν το φως τζείνης της ημέρας,
ποννά φέρει στον καθέναν τζαι χαράν τζαι ποσπασιάν.
Την Μανούλλαν μας για πάντα μιτσιοί μιάλοι καρτερούμεν
για να μας σφιχταγκαλιάσει τζαι να νεκραναστηθούμεν.

[...]

[πηγή: Κείμενα Κυπριακής Λογοτεχνίας, τ. Β΄ για το Λύκειο, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου, Υπηρεσία Ανάπτυξης Προγραμμάτων, Λευκωσία 2012, σ. 21 βλ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου]

info