«Ήτο ομοία με την Πρωτομαγιάν, το κορύφωμα τούτο της ανοίξεως» Εκφράσεις γυναικείου κάλλους σε διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

H λυρική περιγραφή του γυμνού σώματος της Μοσχούλας στο «Όνειρο στο κύμα» συνθέτει μια εικόνα εξιδανικευμένης ομορφιάς ως απόρροια ανομολόγητης ερωτικής επιθυμίας, συνιστώντας την κορύφωση του διηγήματος. Δεν είναι όμως η μοναδική προβολή γυναικείου κάλλους που συναντά κανείς στα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ανάλογες περιγραφές επανέρχονται στο έργο του, ενταγμένες σε παρόμοια ή διαφορετικά συμφραζόμενα, όπου το κυρίαρχο ερωτικό αίσθημα άλλοτε συνυπάρχει με την αναγεννημένη φύση, άλλοτε μένει δίχως ανταπόκριση, μετέωρο, και άλλοτε μπορεί να προκαλεί ψευδαισθήσεις ακόμη και τρόμο. Ας δούμε μερικά παραδείγματα:

«Θέρος – Έρος. Ειδύλλιον της πρωτομαγιάς» (1891)
«Ολόγυρα στη λίμνη. Αναμνήσεις προς φίλον» (1892)
«Ο Καλόγερος. Μικρά μελέτη» (1892)
«Η Νοσταλγός» (1894)
«Υπό την βασιλικήν δρυν» (1901)
«Τα Ρόδιν' ακρογιάλια. Κοινωνικόν μυθιστόρημα» (1908)