Δ.Π. Παπαδίτσα, «Διονύσιος Σολωμός»

Για τον Διονύσιο Σολωμό τί έχω να πω; από γύρη
κι ανθούς η κάθε λέξη του και φως και ονειροπύλη
στης λευτεριάς το ουράνιο πανηγύρι
όπου χόρεψαν οι έρωτες με τον ξανθόν Απρίλη.

Ποιος σ’ έστειλε και ποιας θεάς το γάλα έχεις βυζάξει
που απ’ της Τουρκιάς τα σίδερα μια νύχτα είχε λυθεί,
Μεγάλε μας, μας έμαθες πως η αρμονία και η τάξη
αστράψαν μέσα στη σκλαβιά σαν δίκοπο σπαθί.

[πηγή: Δ.Π. Παπαδίτσας, Ποίηση, προμετωπίδα - κοσμήματα: Γ. Βαρλάμος, Μέγας Αστρολάβος / Ευθύνη, Αθήνα 1997, σ. 506]