Γιάννη Ρίτσου, «Ημερολόγιo εξορίας, II» (απόσπασμα)

29 Νοεμβρίου
Δελτάρια λογοκριμένα. Χιόνι.
Θυμάμαι ένα ζευγάρι αρβύλες
γεμάτες χιόνι.
Θέλω να δώσω στα πράγματα ένα νόημα
που δεν έχουν.

Ένας άνθρωπος με τα γένεια του
ένα τραπέζι
όχι δέντρο.

Το πόμολο της πόρτας ήταν ζεστό
άλλοτε
σαν ένα χέρι.

Όμως κι εκείνη και την άλλη νύχτα
ήταν το ίδιο βραδύγλωσσο φεγγάρι.

            *

Υπάρχει λέγαμε καιρός για το λάθος
για τη μετάνοια.
Φτάνει να ’ρθουν πιο γερά δέντρα.

Όχι. Όχι.
Κλείστε τα παντζούρια.
Δεν είναι πια να λέμε ψέματα.

[πηγή: Γιάννης Ρίτσος, Τα επικαιρικά, Κέδρος, Αθήνα ²1976, σ. 225-226]