Νάνου Βαλαωρίτη, «Κάθε λέξη που γεννάω»

Κάθε λέξη που γεννάω — μπαμ μπαμ
Καταβροχθίζεται διαμιάς —
Από μια καταπαχτή —
Στο πάτωμα ενός σπιτιού —
Που το χτίσανε χωρίς καμμιά —
Χειρωνακτική δουλειά —
Δυο νοματέοι με γυαλιά —
Ένας ψηλός κι ένας κοντός —
Με μπλουζάκι και με γραβατίτσα —
Παίζοντας δυο μπαγλαμάδες —
Και νά 'σου κι έρχονται από ψηλά —

Δυο άγγελοι με φλογερά —
Σπαθιά που κυματίζουνε —
Και χωρίς καμμιά χειρονομία —
Βάζουνε φωτιά στο σπίτι —
Που το 'χτισαν τα δυο παιδιά —
Κι έμεινε μες στο χωράφι μόνη —
Μια κρυφή καταπαχτή —
Που άμα την ανοίξεις βγαίνει —
Το σκοτάδι του μυαλού —
Που αχόρταγο καταβροχθίζει —
Κάθε λέξη που γεννάω — ντουγρού.

[πηγή: Νάνος Βαλαωρίτης, Στο κάτω κάτω της γραφής, Εκδόσεις Νεφέλη, Αθήνα 1984, σ. 22]