Η ήττα του ελληνικού στρατού (1922) και ο φόβος της σφαγής κατέστησε αδύνατη την παραμονή
του ελληνικού πληθυσμού στα πάτρια εδάφη και υποχρεώθηκε να πάρει το δρόμο της προσφυγιάς.
Στην "Τουρκία για τους Τούρκους" του Μουσταφά Κεμάλ η διαφορετικότητα ήταν πλέον ανεπιθύμητη.
Οι Έλληνες με άλλη γλώσσα, θρησκεία και κουλτούρα έπρεπε να εγκαταλείψουν τις εστίες τους,
γιατί ήταν διαφορετικοί.