Με το διαμελισμό της βυζαντινής αυτοκρατορίας και τη δημιουργία λατινικών κρατών (1204), η Βενετία μετατρέπεται σε αδιαφιλονίκητη κυρίαρχο της Ανατολής.
Επειδή στόχος της ήταν ο έλεγχος του εμπορίου στην ανατολική μεσόγειο, κατέλαβε στρατηγικής θέσης νησιά και λιμάνια – ναυτικές βάσεις της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Η οθωμανική όμως επέκταση προς τα δυτικά, περιόρισε τις βενετικές κτήσεις. Το 1669 οι Τούρκοι καταλαμβάνουν την Κρήτη. Το 1715 κυριεύεται οριστικά η Πελοπόννησος και η Τήνος. Έτσι η βενετική κυριαρχία θα περιοριστεί στα Επτάνησα, όπου θα τερματιστεί το 1797 με τη νίκη του Ναπολέοντα και την κατάλυση του βενετικού κράτους.