Παρακμή – ανεργία – μετανάστευση



Η μεγάλη απεργία των καπνεργατών το 1928 αποτυγχάνει. Ένα χρόνο πριν οι καπνέμποροι έκλειναν τα καπνομάγαζα και επεδίωκαν να μειώσουν τα ημερομίσθια των εργατών. Παρά τις δυσκολίες οι καπνεργάτες συνεχίζουν να έχουν ενεργό ρόλο στην κοινωνική ζωή της πόλης. Διατηρούν δύο πολιτιστικούς συλλόγους και εκδίδουν δύο εφημερίδες, το «Κύμα» και το «Ζιζάνιο», σατυρικού περιεχομένου. Το 1929 ο Βενιζέλος εγκαινιάζει το καινούργιο λιμάνι της Καβάλας. Ωστόσο, η οικονομική κρίση του 1930 πλήττει και τις εξαγωγές επεξεργασμένων καπνών. Λίγα χρόνια μετά οι καπνέμποροι, προκειμένου να μειώσουν το κόστος επεξεργασίας, εισάγουν την «τόγκα», τεχνική που οδήγησε στη μείωση του προσωπικού και ταυτόχρονα στην αύξηση της ανεργίας. Μεγάλες απεργίες με αφετηρία την Καβάλα απλώνονται στη Δράμα, την Ξάνθη, τη Θεσσαλονίκη και το Βόλο. Οι καπνεργατικές διεκδικήσεις αποκτούν σύντομα πανεργατικό χαρακτήρα, με αποκορύφωμα το ματωμένο Μάη του 1936. Το συνδικαλιστικό κίνημα αναστέλλεται από τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις (δικτατορία του Μεταξά) και κυρίως από το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Αρχές της δεκαετίας του ’50, η άρση της κατοχύρωσης του καπνεργατικού επαγγέλματος διευκολύνει τις απολύσεις με ασήμαντες αποζημιώσεις. Οι καπνεργάτες ακολουθούν το δρόμο της μετανάστευσης.




Το καπνικό ζήτημα στην Ελλάδα




Σελίδες
 |<   < 
1 2 3 4