Η τάξη των ευγενών




Ήταν η ανώτερη κοινωνική τάξη και κατείχε την πολιτική εξουσία. Στην τάξη αυτή ανήκαν αρχικά όσοι Βενετοί διέμεναν στα νησιά (τοπικοί προβλεπτές, αξιωματούχοι). Σταδιακά εντάχθηκε και η ντόπια αριστοκρατία (αρχοντολόι) με την παραχώρηση από την ξένη διοίκηση προνομίων και δημοσίων αξιωμάτων. Οι ντόπιοι ευγενείς, προσπαθώντας να διατηρήσουν την προνομιακή τους θέση σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό, συνεργάστηκαν με την ξένη διοίκηση, που υποστήριζε το διαχωρισμό των κοινωνικών τάξεων και επεδίωξαν τη διατήρηση των εδαφών της «Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας» στον ελλαδικό χώρο. Η μίμηση του τρόπου ζωής των κατακτητών, η μόνιμη διαμονή τους στην πρωτεύουσα του νησιού (Χώρα), όπου διέμεναν και οι Βενετοί, η αυθαίρετη χρήση των δημοσίων αξιωμάτων, η εκμετάλλευση του μόχθου του αγρότη και η περιφρόνηση προς το φτωχό «πόπολο» απομόνωσε τους ντόπιους ευγενείς από τον υπόλοιπο ελληνικό πληθυσμό και έφερε την κοινωνική σύγκρουση. Αντίθετα η ξένη διοίκηση έμεινε σχεδόν άφθαρτη.