Παληόχωρα (Άγιος Δημήτριος)




Ο οχυρωμένος οικισμός του Αγίου Δημητρίου (σημερινή Παληόχωρα), η βυζαντινή πρωτεύουσα του νησιού, ήταν χτισμένος σε ένα φυσικό οχυρό, στο ψηλότερο σημείο ενός απόκρημνου βράχου, σε μια ιδιόμορφη τοποθεσία που επέτρεπε να μην είναι ορατός από τη θάλασσα, για να προστατεύεται από τις συχνές πειρατικές επιδρομές. Τα σπίτια, χτισμένα το ένα δίπλα στο άλλο και ακολουθώντας την κλίση του εδάφους, ήταν με τέτοιο τρόπο τοποθετημένα ώστε απ’ τη μια να ενισχύουν με τους εξωτερικούς τους τοίχους τις αμυντικές γραμμές του φρουρίου και απ’ την άλλη να εκμεταλλεύονται τη μικρή του έκταση. Σ’ αυτή την περιορισμένη έκταση οφείλεται και η απουσία ελεύθερων χώρων. Η οριστική εγκατάλειψη του οικισμού αποδόθηκε στην ολοκληρωτική καταστροφή του, το έτος 1537, από τον πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα. Ο τόπος θεωρήθηκε στοιχειωμένος και από τότε δεν ξανακατοικήθηκε. Ωστόσο, φαίνεται ότι σημαντικό ρόλο σ’ αυτό πρέπει να έπαιξε και η μεγάλη απόσταση του οικισμού από τις γόνιμες εκτάσεις του νησιού.


Μεσαιωνικά χωριά της Χίου (μην παραλείψεις να ανοίξεις την επιλογή «Φωτογραφίες»)