Εκκλησιαστική αρχιτεκτονική στα βενετοκρατούμενα νησιά
Ενώ στις τουρκοκρατούμενες περιοχές συνεχίζεται η βυζαντινή παράδοση στην αρχιτεκτονική των ναών, στα βενετοκρατούμενα νησιά, Κρήτη και Επτάνησα, η επίδραση της αναγεννησιακής Δύσης γίνεται εμφανής. Σταδιακά εγκαταλείπεται ο βυζαντινός ρυθμός και κυριαρχεί ο ρυθμός της βασιλικής με τις καμαροσκέπαστες στέγες. Οι ναοί αποκτούν μνημειώδη μορφή. Στολίζονται με περίτεχνες προσόψεις, ανάγλυφα θυρώματα, «σπασμένα» οξυκόρυφα τόξα, πολύχρωμα βιτρώ και ξύλινες στολισμένες οροφές («ουρανία»). Εντυπωσιακά είναι και τα ψηλά καμπαναριά, συχνά ξέχωρα κτισμένα, που θυμίζουν μνημειώδεις πύργους. Στην ύπαιθρο και σε νησιά με περιορισμένους οικονομικούς πόρους υπερτερούν οι λιτές γεωμετρικές κατασκευές με επιφάνειες γυμνές και απέριττες, χωρίς στολίδια, έμμεση επίδραση της βενετικής τοιχοποιίας.
Η εκκλησιαστική αρχιτεκτονική στα Επτάνησα θα αντιπροσωπεύσει την ελληνική συμμετοχή στο πανευρωπαϊκό κίνημα του Μπαρόκ.