Οι Μικρασιάτες ήταν βαθιά θρησκευόμενοι άνθρωποι. Συσπειρωμένοι γύρω από την χριστιανική πίστη,
διατήρησαν αναλλοίωτη την εθνική τους συνείδηση στα δύσκολα χρόνια της σκλαβιάς.
Η απουσία ναού στην Καισαριανή προκαλούσε το θρησκευτικό αίσθημα των προσφύγων, με αποτέλεσμα
να προβούν σε κατάληψη μιας παλιάς φαρμακαποθήκης, όπου με την εθελοντική τους εργασία την
μετέτρεψαν σε εκκλησία.
Για την ονομασία της υπήρχαν διαφωνίες. Τα ονόματα που προτάθηκαν για
κλήρωση ήταν Νικόλαος (προς τιμή του Πλαστήρα),
Στυλιανός (προς τιμή του Γονατά), οι οποίοι ηγήθηκαν
της επανάστασης κατά της φιλοβασιλικής κυβέρνησης που θεωρήθηκε υπεύθυνη για τη
μικρασιατική καταστροφή και Ελευθέριος (προς τιμή του Βενιζέλου). Ο κλήρος έβγαλε το όνομα Νικόλαος.
Ο Άγιος Νικόλαος, το φτωχικό εκκλησάκι, εξελίχτηκε αργότερα σε μητρόπολη τριών συνοικιών.