Βυζαντινή Άμφισσα




Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός (6ος αι.) φρόντισε ιδιαίτερα για την οχύρωση της Άμφισσας, ενισχύοντας τα τείχη της, για να την προστατεύσει από τις βαρβαρικές επιδρομές κυρίως των Ούννων. Στα τέλη του 10ου αιώνα η πόλη ερημώθηκε από τις ορδές των Βουλγάρων του Σαμουήλ, σύμφωνα με το «Χρονικό του Γαλαξειδίου», ιστορικό τεκμήριο της εποχής, γραμμένο από τον ιερομόναχο Ευθύμιο. Πειρατές και Νορμανδοί τη λεηλάτησαν τον 11ο αιώνα.
Από τα πρώτα βυζαντινά χρόνια σώζεται το παλαιοχριστιανικό Βαπτιστήριο (3ος-4ος αιώνας). Πρόκειται για μωσαϊκό δάπεδο κυκλικής αίθουσας πρώιμης βασιλικής, μοναδικό εύρημα για την περιοχή της κεντρικής Ελλάδας. Ανάλογο ψηφιδωτό βρέθηκε και κάτω από το Φρούριο της Άμφισσας, το οποίο αποδίδεται στον ίδιο ψηφοθέτη και την ίδια χρονική περίοδο. Ο καλοδιατηρημένος βυζαντινός ναός του Σωτήρος χρονολογείται τον 11ο ή 12ο αιώνα.