Η Καβάλα του Μεσοπολέμου



Με τη Μικρασιατική καταστροφή (1922) η Καβάλα δέχεται μεγάλο αριθμό προσφύγων (υπολογίζεται σε 27.500) και διπλασιάζει τον πληθυσμό της, ο οποίος ξεπερνά, για πρώτη φορά στην ιστορία της πόλης, τους 60.000 κατοίκους. Το οξύ στεγαστικό πρόβλημα λύνεται με την επέκταση της πόλης και τη δημιουργία των προσφυγικών οικισμών «Βύρωνος», «Χίλια», «Πεντακόσια», «Δεκαοχτώ». Η διεθνής όμως οικονομική κρίση του ’29, που είχε δυσμενείς επιπτώσεις στην οικονομική ζωή του τόπου, επηρέασε και δημογραφικά την «πρώτη καπνούπολη των Βαλκανίων». Η κατακόρυφη πτώση της τιμής του καπνού έπληξε τα εισοδήματα όλων των εμπλεκόμενων μερών, καλλιεργητών, εμπόρων και κυρίως των 15.000 προλετάριων καπνεργατών. Είναι η απαρχή της μεγάλης κρίσης του καπνεμπορίου, η οποία θα συνεχιστεί και στις επόμενες δεκαετίες. Μεγάλος αριθμός κατοίκων εγκατέλειψε την περίοδο αυτή την πόλη, αναζητώντας εργασία σε άλλες περιοχές της Μακεδονίας. Ο οικισμός της Νέας Καβάλας στο νομό Κιλκίς, θυμίζει, σήμερα, το κύμα της μετανάστευσης την περίοδο του Μεσοπολέμου, τη φυγή από την πόλη που συνέδεσε την τύχη της με το εμπόριο του καπνού.






Σελίδες
 |<   < 
1 2 3 4