Ο Γιώργος Σεφέρης στον Νάνη Παναγιωτόπουλο
Δευτέρα, 30 Αυγούστου '43
Νάνη,
Σήμερα πρωί έλαβα την κάρτα σου. Το πρόσωπο είναι πολύ όμορφο. Η νοσταλγία σου συγκινητική... Από καιρό λέω να σου γράψω. Δυστυχώς αυτός ο Αύγουστος είταν φριχτά βαρύς, αισθάνομαι τη μηχανή του σώματός μου να λειτουργεί άσκημα. Θέλω ο άγιός μου ο προστάτης να μου υποσχεθεί να μην περάσω άλλο ένα τέτιο καλοκαίρι. Ας είναι. Προχτές που είδα πως ο διοικητής του Καΐρου υπόγραψε ότι ο Νείλος φούσκωσε εν τάξει, άρχισα να ελπίζω δεν ξέρω κι εγώ τι. Κατά βάθος νομίζω πως είμαι έτσι χάλια γιατί δεν μπορώ να εκπληρώσω τα φυσιολογικά μου καθήκοντα - δηλαδή να γράψω. Και δυστυχώς βλέπεις ούτε οι μικροπαρηγοριές υπάρχουν, όπως λ.χ. αν πήγαινε καλύτερα (που δεν πάει καθόλου) η υπόθεση του βιβλίου μου στου Μητσάνη ή κανένα άλλο πάρεργο. Κατά βάθος είμαστε εδώ στη Μέση Ανατολή φριχτά μόνοι και αυτό είναι όλο, όσο πικρό κι αν είναι (όσο για το Μητσάνη έχω την εντύπωση πως μου παίζει την 5η φάλαγγα για να μεταχειριστώ εκφράσεις μόδας. Από τότε που έφυγα από την Αλεξάνδρεια ούτε ένα δείγμα σελίδας ικανοποιητικής μπόρεσε να μου στείλει έτσι νομίζω πως μόνο του χρόνου το καλοκαίρι θα τελειώσουμε, αν τελειώσουμε ποτέ)
Έγραψα του Τίμου πως ένας Αγγλικός οίκος πρότεινε την έκδοση μιας ελληνικής ανθολογίας: 25-30 ποιήματα, και ζητούσα συμβουλές. Ρωτούσα την ιδέα του Τίμου. Νομίζω κάτι μπορεί να γίνει, μαζεύοντας τις μεταφράσεις που υπάρχουν και συμπληρώνοντάς τις. Μια που βλέπεις τον Durrell δεν του κουβεντιάζεις, όσο να τα πούμε δια ζώσης στην Αλεξάνδρεια;
Πότε θα΄ρθούμε δεν το ξέρω ακόμη, μολονότι πρέπει μια από τούτες τις μέρες να τ αποφασίσουμε. Ίσως κατά τις 10-15 του μηνός. Και τότε αν σου κάνει κέφι γυρίζουμε μαζί στο Κάιρο, υπό τον όρο όμως να βρούμε τρόπο να βολευτείς ευχάριστα.
Αυτό το γράμμα πάει να γίνει μακρύτερο κομμάτι που έγραψα εδώ και εβδομάδες. Ίσως να με βοηθεί η γαλαζοβλέφαρη πρασινοπρόσωπη κοπέλα που μου έστειλες και που βρίσκεται τώρα μπροστά μου.
Τώρα μια που έχω την ευκαιρία κάνε μου μια χάρη. Δεν κουβεντιάζεις με τον Τίμο και τον Μητσάνη en passant, για το τύπωμα του βιβλίου μου; Θα ήθελα να είχα την αντίληψή σου. Ο Τίμος γράφει υπερβολικά σύντομα.
Σου στέλνω και τους «Θεατρίνους που άρεσε πολύ του Τίμου και που εμένα - αλλά θα σου πω τη γνώμη μου όταν μου πεις τη δική σου, για να μη σε επηρεάσω. Με συμπαθάς που δε βρίσκω καιρό να τους καθαρογράψω».
Η Μαρώ σε αντιχαιρετά. Δεν έχω τίποτε άλλο να σου πω. ΄Ηρθαν κάτι μαντατοφόροι από την Ελλάδα και από τις κουβέντες τους συλλογίζεσαι πολύ την Ευρώπη, όταν σηκωθεί το σάβανο της κατοχής. Αλλά τούτο είναι μεγάλη και μακριά κουβέντα.
Γεια χαρά
Γιώργος
[πηγή: Αλληλογραφία Γιώργου & Μαρώς Σεφέρη - Νάνη Παναγιωτόπουλου, επιμέλεια Δ. Αρβανιτάκης, εκδ. Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2006, σ. 132-133]

|