Η πεποίθηση για το εύθραυστο της ανθρώπινης ευτυχίας στην αρχαία και νέα ελληνική γραμματεία

Σιμωνίδης, ἄνθρωπος ἐών (6D, 355P): Η αστάθεια της ανθρώπινης ευτυχίας

ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ	ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ἄνθρωπος ἐών μή ποτε φάσῃς τί γενήσεται αὔριον, μηδ' ἄνδρα ἰδὼν ὄλβιον, ὅσσον χρόνον ἔσσεται· ὠκεῖα γὰρ οὐδὲ τανυπτερύγον μυίας οὕτως ἁ μετάστασις.	[είσαι άνθρωπος, και (γι' αυτό) ποτέ μην πεις τι πρόκειται να συμβεί αύριο, μήτε να προβλέψεις, σαν δεις κανέναν να ευτυχεί, πόσον καιρό θα κρατήσει αυτό. Γιατί ούτε το φτερούγισμα της μακρόφτερης μύγας δεν είναι τόσο γοργό όσο η αλλαγή της μοίρας.]

[πηγή: Πύλη για την Ελληνική Γλώσσα]

Σοφοκλής, Οἰδίπους Τύραννος 1186-1195: Το «εύθραυστο» της ανθρώπινης ευτυχίας

ΧΟΡΟΣ Ιού, Ιού, γενεές των θνητών, αναμετρώ τη ζωή σας και βρίσκω παντού το μηδέν. Ποιος άνθρωπος ευδαιμονεί και πλέει για πολύ στην ευτυχία; Μονάχα τη φαντάζεται· λίγο κρατάει τ’ όνειρο και σβήνει. Τη συμφορά σου θωρώ, τον ανελέητο θωρώ δαίμονά σου και τίποτα θνητό δεν δύναμαι, Οιδίπου θλιβερέ, να μακαρίσω.

[Σοφοκλέους Τραγωδίαι: «Οἰδίπους Τύραννος-Αἴας», Β Γενικού Λυκείου]

Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος 1-4: Του κύκλου τα γυρίσματα...

 Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν,
και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν·
και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν,
μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν·
και των Αρμάτω' οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,           5
του Έρωτος οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη·

[πηγή: Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού]