Προϊστορική Εποχή
Ο χερόμυλος αποτελεί την αρχαιότερη
και απλούστερη επινόηση του ανθρώπου, η οποία τον βοήθησε να μετατρέψει τα δημητριακά
σε αλεύρι. Οι μύλοι αυτού του τύπου είναι συνδεδεμένοι με την εμφάνιση και εξάπλωση
της γεωργίας, η παρουσία τους επομένως ανάγεται στη νεολιθική περίοδο.
Ο προϊστορικός χερόμυλος ήταν κατασκευασμένος από δύο βαριές, λίθινες
πλάκες κυκλικού σχήματος, που τοποθετούνταν κατάλληλα η μία πάνω στην άλλη.
Τα πετρώματα από τα οποία προέρχονταν ήταν συνήθως μαγματικά, τραχείτες
ή γρανίτες.
Η κατώτερη ακίνητη πλάκα είχε στο κέντρο της έναν ξύλινο άξονα, γύρω
από τον οποίο περιστρεφόταν η επάνω, που ήταν τρύπια στο κέντρο της.
Αρχικά η κίνηση της ανώτερης πλάκας γινόταν με τα δύο χέρια, αργότερα όμως τοποθετήθηκε
στο κατάλληλο σημείο ένα ξύλινο χερούλι
το οποίο διευκόλυνε σημαντικά την κυκλική κίνηση.
Οι κόκκοι του σιταριού ή άλλων καρπών που επρόκειτο να αλεσθούν, τοποθετούνταν
στην τρύπα της ανώτερης πλάκας και με την τριβή των εσωτερικών επιφανειών
των μυλόλιθων, μετατρέπονταν σε αλεύρι.