Page 3 - 1821
P. 3
__________
H Γυναίκα στην Επανάσταση του 1821
Η επέτειος του 1821, με τη συμπλήρωση 200 χρόνων από την έναρξή της,
μας καλεί να εκπληρώσουμε το διπλό μας χρέος: χρέος της καρδιάς και
του νου. Μας καλεί να καταθέσουμε ευλαβικά την ευγνωμοσύνη μας στη
μνήμη όλων εκείνων, γνωστών και άγνωστων ανδρών και γυναικών, που
με το έργο και τη θυσία τους ξανάφεραν τον ελληνισμό στο προσκήνιο
της ιστορίας. Ακόμη, μας ζητεί να συνειδητοποιήσουμε το νόημα του
ανεπανάληπτου αυτού εθνικού αγώνα, αναζητώντας και
προσδιορίζοντας τη θέση και τη σημασία του στην ιστορική πορεία του
έθνους.
Συνήθως εξαίρονται οι αγώνες και οι προσωπικότητες ηρωικών ανδρών
στην υπόθεση της Ελευθερίας και έχει σχεδόν ταυτιστεί στη συνείδηση
των Ελλήνων ο Αγώνας με την παρουσία ανδρών αγωνιστών, ανδρών
γενναίων, ηρώων παλικαριών, που με τους τίμιους αγώνες τους, τη θυσία
τους και την πίστη στην ελευθερία μας έδωσαν σήμερα το δικαίωμα να
ζούμε ελεύθερα.
Παρόλο όμως που οι κοινωνικές συνθήκες της εποχής προόριζαν τή
γυναίκα να παίζει δευτερεύοντα ρόλο μέσα στο σπίτι, αυτή μέσα από την
ελεγχόμενη ζωή, την εξάρτηση, τη σκιά, έδωσε δείγματα μεγαλείου και
επαναστατικής ετοιμότητας.
Η Ελληνίδα πράγματι στέκει με θάρρος στις πρώτες γραμμές της μάχης.
Παλεύει με την ίδια υψηλή συνείδηση, τα ίδια ιδανικά του άνδρα και το
όπλο στο χέρι. Ριψοκινδυνεύει και θυσιάζεται όμοια με τον άνδρα για την
τιμή και τη λευτεριά της πατρίδας. Κι ακόμα είναι η μάνα που ανάθρεψε
και γαλούχησε τις γενεές των ηρώων. Η προσφορά της Ελληνίδας στον
Αγώνα του 1821-1829 για την ανεξαρτησία είναι μεγάλη και πολλαπλή.
Πολεμά σαν άνδρας πλάι στον άνδρα ή και στη θέση του, με τόλμη και
λεβεντιά, ηρωισμό και αυτοθυσία. Ανέλαβε έτσι νέες ατομικές ευθύνες,