Ο Ιβ κλ έήαίείειηιοιυωύώνει το μαγν έήαίείειηιοιυωύώτόφωνο. Με χέρια που τρέμουν, σβ έήαίείειηιοιυωύώνω τα φώτα της αίθουσας κι ανάβω τους δυο άσπρους προβολ έήαίείειηιοιυωύώς της σκην έήαίείειηιοιυωύώς.
Ο Φανφάν, ο Μισέλ, ο Κλοντ και ο Πατρίκ βγ έήαίείειηιοιυωύώνουν στη σκηνή και π έήαίείειηιοιυωύώρνουν τις θέσ έήαίείειηιοιυωύώς τους.
Περιμένω να χτ έήαίείειηιοιυωύώπήσει ο Κλοντ τα ντραμς για ν’ ανάψω τους κόκκινους προβολ έήαίείειηιοιυωύώς.
Προσοχή... Φ έήαίείειηιοιυωύώγαμε! Τα ντραμς χτυπούν. Οι προβολ έήαίείειηιοιυωύώς ανάβουν. Ο Μισέλ πιάνει την κιθάρα του και οι χορδ έήαίείειηιοιυωύώς κοντεύουν να σπάσουν. Ο Πατρίκ αρχίζει κι αυτός. Στις πρώτες σειρές αρχίζουν να χορεύουν.
Ο Φανφάν κάνει ένα σόλο κιθάρα. Σ’ αυτό το σημείο ανάβω τους πράσινους προβολείς. Οι κόκκινοι σβ έήαίείειηιοιυωύώνουν. Ο Τζιντζίν μπ έήαίείειηιοιυωύώνει στη σκηνή. Αρπάζει το μικρόφ έήαίείειηιοιυωύώνο.
Το κ έήαίείειηιοιυωύώνό χορεύει. Αναβοσβήνω τα φ έήαίείειηιοιυωύώτα στο ρ έήαίείειηιοιυωύώθμό της μουσικής.
Τα φ έήαίείειηιοιυωύώτα αναβοσβήνουν κάτω απ’ τα δάχτ έήαίείειηιοιυωύώλά μου και δίνουν στο θέαμα μεγαλ έήαίείειηιοιυωύώτερη λάμψη, περισσότερη ομορφιά. Θα βάλω τα κλάματα απ’ τη χαρά μου.
Η σ έήαίείειηιοιυωύώναυλία κρατάει δυο  έήαίείειηιοιυωύώρες περίπου. Στο τέλος, ο κόσμος ξαναβγάζ έήαίείειηιοιυωύώ στη σκηνή τους μουσικούς τέσσερ έήαίείειηιοιυωύώς φορές. Κάθε φορά, μέσα σε μια θ έήαίείειηιοιυωύώελλα από χ έήαίείειηιοιυωύώροκροτήματα και σφ έήαίείειηιοιυωύώρίγματα.
Η γιορτή έφτασε στο τέλος της κι η  έήαίείειηιοιυωύώθουσα αρχίζει ν’ αδ έήαίείειηιοιυωύώάζει σιγά σιγά. Ήμουν ενθουσιασμένος.