O θεσμός του Οικουμενικού Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης είχε λάβει ηγετικές και κοσμικές διαστάσεις κατά τη βυζαντινή περίοδο, ιδιαίτερα όμως κατά την μεταβυζαντινή περίοδο, οπότε ο Πατριάρχης απολάμβανε κάποιων ιδιαίτερων πολιτικών προνομίων από τον Οθωμανό Σουλτάνο. Όμως ταυτόχρονα στο πρόσωπο του Πατριάρχη ενσαρκωνόταν και η ελπίδα της απελευθέρωσης για τους σκλαβωμένους Έλληνες, τους Ραγιάδες. Η αξιοποίηση του αντικειμένου μπορεί να γίνει στο μάθημα της Ιστορίας ή στο μάθημα των Θρησκευτικών. ΄Ετσι, θα δοθεί η ευκαιρία στους μαθητές να γνωρίσουν το μέγεθος της δύναμης και της εξουσίας, που απολάμβανε ο Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τόσο κατά τη βυζαντινή περίοδο όσο και κατά την μεταβυζαντινή περίοδο. Μπορεί επίσης με αφορμή την παρατήρηση της συγκεκριμένης εικόνας από τους μαθητές, να γίνει ερευνητική εργασία για τη σύγχρονη πληθυσμιακή και κοινωνική κατάσταση των Ρωμιών της Κωνσταντινούπολης και του status quo του Οικουμενικού Πατριαρχείου.