Πρόκειται για εικόνα που εμπεριέχεται στο επιστημονικό σύγγραμα "La Turquie que l’on voit, ouvrage illustré de 60 gravures tirées hors texte et de deux cartes en noir" του Γάλλου γεωλόγου και σπηλαιολόγου, συγγραφέα και ποιητή Louis Auguste Alphonse de Launay (1860-1938). Εικονίζεται βυζαντινό κτίσμα στη Νίκαια της Βιθυνίας (σημερινό Ίζνικ), πιθανότατα λουτρά, που επονομαζόταν “Ανάκτορο των Τσιγγάνων”, γιατί κατοικείτο από τσιγγάνους. Η Νίκαια, σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε από το Διόνυσο κατά την επιστροφή του από την Ινδική εκστρατεία, προς τιμήν της νύμφης Νίκαιας. Όπως αναφέρουν οι ιστορικοί Δίων ο Χρυσόστομος και Στέφανος ο Βυζάντιος, κατά την εκστρατεία του Μ. Αλεξάνδρου στην ανατολή, Μακεδόνες άποικοι από τη Βοττιαία (περιοχή γύρω από την Πέλλα) εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και μετονόμασαν την πόλη σε Βοττίειον. Τον 11ο αι. καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους Τούρκους, ενώ μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους έγινε πρωτεύουσα της Ελληνικής Αυτοκρατορίας της Νικαίας (1204-1259). Το 1331 καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς Τούρκους, οι οποίοι την ονόμασαν Ιζνίκ (εις την Νίκαιαν). Παρήκμασε αργότερα, όταν αναπτύχθηκε η Κωνσταντινούπολη, ως πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Το χαμάμ (ή Τουρκικό μπάνιο) είναι η Ανατολική έκδοση του ατμόλουτρου και θεωρείται η υγρή έκδοση της σάουνας. Τα χαμάμ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην κουλτούρα των Ανατολικών χωρών καθώς ήταν μέρη συναντήσεων, εξαγνισμού και ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής ομορφιάς.