Δεδομένων των διαστάσεων του έργου, τα φυτά της φράουλας παριστάνονται σε υπερφυσικό μέγεθος, μεγεθύνοντας και τονίζοντας στον θεατή έναν μικρόκοσμο που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητος στην πραγματική ζωή. Το στοιχείο αυτό θα μπορούσε να αξιοποιηθεί διδακτικά τόσο στο μάθημα των Εικαστικών, όσο και στην περιβαλλοντική εκπαίδευση. Ως ενίσχυση της λεπτομερούς παρατήρησης του φυσικού κόσμου που μας περιβάλλει, θα μπορούσαν και οι μαθητές με τη σειρά τους να παρατηρήσουν μικρά κομμάτια και περιοχές του άμεσου περιβάλλοντος τους (μια γλάστρα, ένα παρτέρι, το γρασίδι) και να τα ζωγραφίσουν ή να τα φωτογραφίσουν μακροσκοπικά, αναδεικνύοντας τη σημασία των "μικρών πραγμάτων" στη φύση, αλλά και το εικαστικό ενδιαφέρον που μπορεί να έχει αυτή η απεικόνιση.