Στρατιωτικός, λόγιος και αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, (1792-1828), γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1792. Γιος του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Κωνσταντίνου Υψηλάντη, ο οποίος ήταν γόνος εύπορης και ισχυρής Φαναριώτικης οικογένειας. Κληρονόμος των μεγάλων παραδόσεων και προσπαθειών της οικογένειας των Υψηλάντηδων, είχε θέσει ως μεγάλο σκοπό και όνειρο της ζωής του την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους.
Το 1810 κατατάχτηκε στο στρατό του Τσάρου Αλέξανδρου Α΄ της Ρωσίας και έφτασε μέχρι το βαθμό του υποστράτηγου. Διακρίθηκε στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα. Μετά το ξέσπασμα της Ελληνικής επανάστασης και την ήττα του στη μάχη του Δραγατσανίου πέρασε στην Αυστρία, όπου και συνελήφθη από του Αυστριακούς και φυλακίσθηκε. Λίγα χρόνια μετά την αποφυλάκισή του πέθανε στη Βιέννη το 1928 (πηγή : ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ).
Στο παρόν μαθησιακό αντικείμενο απεικονίζεται το πρόσωπο του Αλέξανδρου Υψηλάντη σε χαλκογραφία.