Στο συγκεκριμένο σχέδιο αποτυπώνεται τμήμα της παλιάς πόλης της Ύδρας, η οποία είναι χτισμένη αμφιθεατρικά, επάνω από το λιμάνι και την παραλία, στο βράχο ενός λόφου. Αν και το σχέδιο είναι σαφώς καλλιτεχνικό και στο τοπίο ενυπάρχει η σχεδιαστική ματιά του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου που το δημιούργησε, αποδίδεται με αρκετή σαφήνεια η ιδιότυπη τοπική αρχιτεκτονική, η οποία συνδυάζει νησιωτικά και στεριανά στοιχεία. Διακρίνονται σπίτια που μοιάζουν στριμωγμένα μεταξύ τους, σαν σε κάστρο παλιό, με επίπεδη στέγη, άλλα χαμηλότερα και άλλα υψηλότερα, ίσως κάποια αρχοντικά, καμάρες, στενά σοκάκια και ανοιχτές αυλές που περιστοιχίζονται από υψηλούς μαντρότοιχους. Η γεωμορφολογία του εδάφους και ο φόβος των πειρατών κατά το Μεσαίωνα, όταν πρωτοχτίστηκαν αυτά τα σπίτια , έπαιξαν, προφανώς, το ρόλο τους σε αυτήν την οργάνωση του χώρου. Η εικόνα συνεισφέρει στην προσέγγιση της νησιωτικής τοπιογραφίας του ελληνικού χώρου.