Πρόκειται για άρθρο του Γ. Ψυχάρη στο περιοδικό Νουμάς με αποδέκτη τον Μ. Τριανταφυλλίδη. Ο συντάκτης του, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως ακραίος δημοτικιστής, με ειρωνικό και κοροϊδευτικό ύφος εστιάζει στη Μεικτή γλώσσα που προτείνει ο Μ. Τριανταφυλλίδης, καταδεικνύοντας τις διαστάσεις που είχε λάβει το γλωσσικό ζήτημα στις αρχές του 20ου αι. όχι μόνο ανάμεσα στους δημοτικιστές και στους υποστηρικτές της καθαρεύουσας αλλά και ανάμεσα στους ίδιους τους δημοτικιστές χωρίζοντάς τους σε ακραίους και μη. Το γλωσσικό ζήτημα λύνεται τελικά τη δεκαετία του 1970 με την καθιέρωση της δημοτικής μετά από έναν αιώνα διαμάχης.