Σε αυτή τη φωτογραφία του 2006 εμφανίζεται η ανατολική όψη του εγκαταλειμμένου πια βυρσοδεψείου του Φαφαλιού στη Χίο. Η κατεργασία δερμάτων (βυρσοδεψία), που αναφορές της υπάρχουν και στην Ιλιάδα, ήταν αρκετά διαδεδομένη στο νησί της Χίου αλλά και στα γύρω νησιά, από τις αρχές του 19ου αιώνα, λόγω της ύπαρξης του απαραιτήτου, για την πολύπλοκη και χρονοβόρα κατεργασία, θαλασσινού νερού. Τα βυρσοδεψεία απασχολούσαν πολλούς εργάτες, άντρες και γυναίκες, και τόνωναν πολύ την οικονομία της νησιωτικής Ελλάδας. Τα δέρματα εισάγονταν ακατέργαστα, από το εξωτερικό. Τη δεκαετία του 1980, εξαιτίας του έντονου ανταγωνισμού από τα σύγχρονα εργοστάσια, το επάγγελμα του βυρσοδέψη (ταμπάκη) άρχισε να εκλείπει και τα βυρσοδεψεία πέρασαν στην ιστορία και στην εγκατάλειψη.