Ασπόμαυρη φωτογραφία του 1897 που παρουσιάζει την Αθήνα και εστιάζεται στον Λυκαβηττό. Η φωτογραφία βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη.Η πολεοδομική και αρχιτεκτονική κοσμογονία του 19ου αιώνα Το πολεοδομικό και αρχιτεκτονικό έργο που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από το 1834 έως τα τέλη του 19ου αιώνα θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί κολοσσιαίο. Στην πραγματικότητα μια νέα πόλη δημιουργήθηκε επάνω από τα ερείπια της ένδοξης Αθήνας της κλασικής αρχαιότητας και τα συντρίμμια της μικρής κωμόπολης της Τουρκοκρατίας που αριθμούσε λιγότερους από 10 χιλιάδες κατοίκους. Η υπενθύμιση της πολεοδομικής και αρχιτεκτονικής κοσμογονίας του 19ου αιώνα με τη βοήθεια χαρακτηριστικών εικόνων είναι απαραίτητη για να κατανοηθούν οι αλλαγές που έφερε στην ελληνική πρωτεύουσα ο 20ός αιώνας. Η Αθήνα του 19ου αιώνα με τα νεοκλασικά και ιστορικής μορφολογίας κτί́ριά της λειτούργησε ως σύμβολο πολιτισμικής αναγέννησης και προσπάθειας εξευρωπαϊσμού. Παράλληλα διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη συγκρότηση της εθνικής ταυτότητας. Η ταυτότητα του νέου ελληνικού κράτους σφυρηλατήθηκε όχι μόνο με την παιδεία και τη γλώσσα αλλά και μέσα από την αστικότητα της νεοκλασικής πόλης με πρότυπο την Αθήνα. Η πολεοδομία και η αρχιτεκτονική του νεοκλασικισμού βοήθησαν τους νέους θεσμούς να ισχυροποιήσουν την παρουσία τους και αποδείχθηκαν χρήσιμα εργαλεία για την ομογενοποίηση ενός πληθυσμού πολλαπλών και ετερογενών καταβολών. Στα τέλη του 19ου αιώνα η Aθήνα, πρωτεύουσα του νέου ελληνικού κράτους από το 1834, θα έχει συμπληρώσει τον αρχιτεκτονικό εκσυγχρονισμό και την πολεοδομική της συγκρότηση, αναδεικνύοντας παράλληλα τα μοναδικά αρχαία της μνημεία. Θα έχει εξελιχθεί σε μια μεσογειακή πρωτεύουσα ικανή να φιλοξενήσει, παρά την πτώχευση του 1895, τους πρώτους Oλυμπιακούς Aγώνες των νεότερων χρόνων.