Ελαιογραφία, στην οποία απεικονίζεται ο λόγιος, λογοτέχνης, ζωγράφος και δημοσιογράφος Γεράσιμος Βώκος (Αθήνα 1868 - Παρίσι 1927). Το έργο ανήκει στη Νεοελληνική Εικονιστική Προσωπογραφία, συλλογή στην οποία περιλαμβάνονται σε ψηφιακή μορφή προσωπογραφίες διακεκριμένων Ελλήνων. Η συλλογή αυτή αποτελεί τμήμα του Πανδέκτη, του ψηφιακού θησαυρού πρωτογενών τεκμηρίων της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού. Αναφορικά με τον Γεράσιμο Βώκο, η καταγωγή του ήταν από την υδραίικη οικογένεια των Βώκων. Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δημοσιογράφος με ιδιαίτερη κλίση ως χρονογράφος και αρθρογράφος στις σπουδαιότερες αθηναϊκές εφημερίδες της εποχής του. Συνέχισε όμως ως λογοτέχνης με διάφορες μελέτες και δοκίμια εκδίδοντας βιβλία ποικίλου περιεχομένου. Στην τελευταία περίοδο του βίου του εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και επιδόθηκε στη ζωγραφική με αρκετή μάλιστα επιτυχία μολονότι αυτοδίδακτος. Γενικά, το έργο του διακρίθηκε για την ακρίβεια, την αρμονία, τη λεπτή συγκίνηση και τη λυρική του ατμόσφαιρα.