Το άρθρο με τίτλο ‘Γλωσσικαί Σπουδαί’ (1918), του επιφανούς Έλληνα γλωσσολόγου Γ.Ν Χατζηδάκι περιλαμβάνεται στη συλλογή ‘Ημερολόγιον Σκόκου’ (Vol 33, No 0 σ.σ 73-74) της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Πατρών. Ο Γ.Ν. Χατζιδάκις εισήγαγε με το έργο του τη γλωσσική επιστήμη στην Ελλάδα και έθεσε τις βάσεις για τη μελέτη και τη μεθοδολογία έρευνας του νεοελληνικού λόγου, μέσα από μια επιστημονικά τεκμηριωμένη γνώση τής καταγωγής, της συνέχειας και της δομής τής εθνικής μας γλώσσας. Στο συγκεκριμένο άρθρο ο συγγραφέας πραγματεύεται την ενασχόληση των αρχαίων Ελλήνων με τη γλώσσα επισημαίνοντας ότι: α. αφετηρία του γλωσσικού ενδιαφέροντος των αρχαίων Ελλήνων αποτελεί η φιλοσοφία, σύμφωνα με την οποία η ανάλυση των λέξεων αποκαλύπτει την ουσία των πραγμάτων και η ένταξη αληθών εννοιών σε συντακτικά σχήματα δημιουργεί πληρέστερα νοήματα β. η αισθητική και η καλλιλογία που διέκριναν τα έργα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας αποτελούν βασικά στοιχεία της διαχρονικής παιδευτικής τους αξίας.