To άρθρο με τίτλο ‘Οι δάσκαλοι και η καθαρεύουσα’ (1920) είναι δημοσιευμένο στο μαχητικό περιοδικό των δημοτικιστών ‘Ο Νουμάς’ (Vol 17, No 686 σ.σ 339-340). Στο συγκεκριμένο κείμενο ο ανώνυμος συντάκτης επικρίνει ένα, ιστορικό όπως το χαρακτηρίζει, έγγραφο της Ένωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης, το οποίο εμπεριέχει οικονομικά αιτήματα και απευθύνεται προς τον Υπουργό Παιδείας. Ο αρθογράφος, μολονότι αναγνωρίζει ως δίκαιη την απαίτηση των δασκάλων για βελτίωση των οικονομικών συνθηκών της ζωής τους, σχολιάζει με έναν ιδιαίτερα επικριτικό και καυστικό τρόπο το περιεχόμενο, το ύφος και τη γλώσσα του υπομνήματος. Συνεχίζοντας, στηλιτεύει τις ηθικές ‘αξίες’, τα λογικά σφάλματα και τις γλωσσικές επιλογές των συντακτών του εγγράφου, για να καταλήξει ότι ο συγκεκριμένος κλάδος των δασκάλων της Μέσης Εκπαίδευσης δεν έχει να προσφέρει τίποτε στη χώρα.