Έργο από μολύβι και κάρβουνο (ΠΧΓ1904) του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, γλύπτη, χαράκτη, εικονογράφου, συγγραφέα και ακαδημαϊκού Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα. Έχει διαστάσεις 0,298 x 0,405 μ. και βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη, στην Πινακοθήκη Γκίκα, στην Αθήνα. Απεικονίζει με αφαιρετικό τρόπο ένα τοπίο της Μυκόνου. Ο καλλιτέχνης διετέλεσε καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και ιδρυτικό μέλος του ελληνικού τμήματος της "AICA" (Association Internationale des Critiques d’Art, Διεθνής Ένωση Κριτικών Τέχνης). Η περίοδος από το 1946-1954, στην οποία ανήκει και το συγκεκριμένο έργο, είναι η φάση της μεγάλης ακμής του, όπου ο ζωγράφος συνδυάζει στοιχεία, όπως ο κυβισμός και η αρχιτεκτονική της Ελλάδας.