Ο/η εκπαιδευτικός προϊδεάζει τους μαθητές ότι θα τους διαβάσει ένα ποίημα που κυκλοφόρησε το έτος 1904. Προκαλεί έτσι την έκπληξή τους για τη δημοτική γλώσσα συγγραφής του. Παρατηρούν οι μαθητές ότι ανά δυο οι στίχοι τελειώνουν σε ομόηχες λέξεις, οι οποίες δημιουργούν ρίμα, δηλαδή ομοιοκαταληξία. Οι εκπαιδευόμενοι/ες σε ομάδες των δυο ατόμων δημιουργούν δικά τους ποιήματα. Στο τέλος δημιουργείται η ανθολογία της τάξης. Επίσης, σε χωριστή διδακτική ώρα, μια ομάδα συγγράφει μια φανταστική αφήγηση για τον τρόπο γνωριμίας του ποιητή με τη μούσα του, μια άλλη ομάδα αναζητεί πίνακες που να εκφράζουν το νόημα του ποιήματος, μια τρίτη ομάδα αναζητεί μουσικά κομμάτια που μπορούν να συνδεθούν με το ποίημα και μια τέταρτη βρίσκει μια ταινία ή το απόσπασμα μιας ταινίας που να σχετίζεται με το εν λόγο ποίημα. Αφιερώνεται χρόνος για την παρουσίαση και τη σύνθεση όλων αυτών των μορφών τέχνης. Στη συνέχεια ο/η εκπαιδευτικός μιλά στους εκπαιδευόμενους για το περιοδικό με τίτλο: ο Νουμάς και για την επίδρασή του στο ρεύμα του δημοτικισμού της εποχής του. Κάθε περιοδικό υποστηρίζει συγκεκριμένο ύφος και περιεχόμενο. Ο/η εκπαιδευτικός προκαλεί τους/τις εκπαιδευόμενους/ες να δημιουργήσουν το δικό τους περιοδικό με θέματα του ενδιαφέροντός τους.