Η αιολική ενέργεια, αξιοποιήθηκε από πολύ νωρίς για να παράγει μηχανικό έργο. Η πρώτη χρήση της αιολικής ενέργειας έγινε στα ιστιοφόρα πλοία και ακολούθησαν οι ανεμόμυλοι. Μαζί με τους νερόμυλους συγκαταλέγονται στους αρχικούς κινητήρες που αντικατέστησαν τους μύες των ζώων ως πηγή ενέργειας. Οι ανεμόμυλοι διαδόθηκαν πολύ στην Ευρώπη επί 650 χρόνια από το 12ο μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα οπότε άρχισε σταδιακά να περιορίζεται η χρήση τους, λόγω κυρίως της ανάπτυξης της ατμομηχανής. Οι ευρωπαϊκής κατασκευής μύλοι μπορούσαν να επιτελέσουν έργο για το οποίο άλλες κοινωνίες θα χρειάζονταν ομάδες σκλάβων. Για τους ανθρώπους της εποχής εκείνης το νερό και ο άνεμος ήταν ό,τι είναι ο άνθρακας, το πετρέλαιο και το ουράνιο για την σημερινή βιομηχανική κοινωνία. Στην εικόνα αυτή φαίνεται ο ανεμόμυλος της Χριστίνας Φαβάτσι. Βρίσκεται στο δρόμο προς το Μαστιχάρι στην κοινότητα της Αντιμάχειας στο νησί της Κω και φαίνεται σε πολύ καλή κατάσταση. Οι τοίχοι του εμφανίζουν κάποιες ρωγμές, αλλά όλα τα τμήματα εκτός από τη φτερωτή βρίσκονται στη θέση τους. Η σκεπή του είναι από τσίγκο και από τη μια άκρη της διακρίνεται ο άξονας που στήριζε τις αντένες. Η πόρτα του είναι ορθογώνια και στην ίδια ευθεία πάνω της είναι το παράθυρο.