Ο Ζώης Καπλάνης (1736-1806) ήταν Έλληνας εθνικός ευεργέτης από την Ήπειρο. Από μικρός έμεινε ορφανός και τέθηκε υπό την προστασία του γουνεμπόρου Παναγιώτη Χατζηνίκου. Με την πάροδο των ετών ο Χατζηνίκου αντιλαμβανόμενος την αξία και την φιλομάθεια του Καπλάνη, τον έκανε συνέταιρό του. Ο Καπλάνης συνέβαλε στην ανάπτυξη της επιχείρησης που είχε έδρα το Βουκουρέστι ενώ από το 1771 εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Μόσχα. Εκεί κατάφερε να αποκτήσει βαθμιαία μεγάλη περιουσία. Ίδρυσε στα Ιωάννινα σχολή το 1797 δίνοντας εν ζωή το σεβαστό κληροδότημα των εκατό χιλιάδων ρουβλίων για να εργάζεται το σχολείο. Η περίφημη «Καπλάνειος Σχολή», η διεύθυνση και οργάνωση της οποίας είχε ανατεθεί από τον ίδιο τον Καπλάνη σε έναν από τους πλέον επιφανείς δασκάλους του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, τον Αθανάσιο Ψαλίδα, διέθετε πρωτοποριακό για την εποχή της πρόγραμμα. Η ξυλογραφία είναι του περιοδικού Εθνικόν Ημερολόγιον Βρετού του 1870.