Στη φωτογραφία της Βούλας Θεοχάρη Παπαϊωάννου, η οποία χρονολογείται γύρω στα 1950-1955, αποτυπώνεται ένας νερουλάς στο νησί της Μυκόνου, παραδοσιακό επάγγελμα που πλέον έχει εξαφανιστεί. Πριν μερικές δεκαετίες, τότε που δεν υπήρχε δίκτυο ύδρευσης, οι νερουλάδες κάλυπταν τις ανάγκες των κατοίκων μεταφέροντας νερό, το οποίο προμηθεύονταν από δημόσιες βρύσες ή πηγάδια. Αρχικά, οι νερουλάδες μετακινούνταν με τα πόδια, ενώ αργότερα και ειδικά στις πόλεις, όταν ο αριθμός των κατοίκων των πόλεων αυξήθηκε, οι νερουλάδες εξυπηρετούσαν τους πελάτες τους με τη βοήθεια ενός αλόγου ή ενός γαϊδουριού, το οποίο φόρτωναν με μεγάλα ξύλινα βαρέλια γεμάτα με νερό. Ένας από τους πιο γνωστούς νερουλάδες υπήρξε ο Σπύρος Λούης, νικητής του μαραθώνιου αγώνα των πρώτων σύγχρονων ολυμπιακών αγώνων το 1896.