Πρόκειται για μια φωτοτσιγκογραφία, η οποία απεικονίζει τον Κωστή Παλαμά. Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1859 και πέθανε στην Αθήνα το 1943. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, αλλά και πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας, ιστορικός και κριτικός της λογοτεχνίας. Μαζί με τον Νίκο Καμπά και Γεώργιο Δροσίνη, ήταν οι πρωτοπόροι της Νέας Αθηναϊκής (ή Παλαμικής) Σχολής, η οποία καθιέρωσε τη Δημοτική, σε αντίθεση με την προγενέστερη Α’ Αθηναϊκή Σχολή με το επιτηδευμένο και πομπώδες ύφος. Σε ηλικία 6 χρονών έχασε και τους δύο γονείς του, έτσι αναγκάστηκε αυτός και τ’ αδέλφια του, να ζήσουν οκτώ δύσκολα χρόνια με τον θείο τους Δημήτρη Παλαμά στο Μεσολόγγι, που ήταν ο τόπος καταγωγής τους. Το γεγονός αυτό επηρέασε τον ευαίσθητο ψυχισμό του, όπως φαίνεται και από τα ποιήματα που αναφέρονται στην παιδική του ηλικία. Από το μεγάλο έργο του ξεχωρίζουν «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου (1907)», «Η Φλογέρα του Βασιλιά (1910)» κ.α.Πρέπει να μνημονεύσουμε ότι, η κηδεία του μετατράπηκε σε μια μεγάλη αντιφασιστική διαδήλωση κατά των Γερμανών κατακτητών, με τον Άγγελο Σικελιανό κατά την ανάγνωση του επικήδειου του, να λέει τη φράση: «Σε αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα» και όλος ο λαός έψελνε τον Εθνικό ύμνο.