Για την Schleime η ζωγραφική είναι ζωή. "I paint, therefore I am", φέρεται να έχει δηλώσει. Παθιασμένη με την προσωπική ελευθερία, μάλλον επειδή αναγκάστηκε να ζήσει σε ένα καθεστώς δυσπιστίας, ανελευθερίας, παρακολουθήσεων, ελέγχου και απαγορεύσεων, ζωγραφίζει ακριβώς έτσι όπως εκείνη εκφράζεται προσωπικά. "Θέλαμε να είμαστε ξεχωριστά πρόσωπα", έχει πει σε ντοκιμαντέρ με θέμα την punk σκηνή στην Ανατολική Γερμανία, αποστρέφοντας το πρόσωπο από το συλλογικό "εμείς" υπέρ του οποίου προπαγάνδιζαν οι Αρχές. Το έργο της είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, όπως και η ιστορία της. Οι διώξεις που υπέστησαν καλλιτέχνες, αλλά και η ίδια η Τέχνη, από ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι ένας πρόσθετος λόγος για να αξιοποιηθεί από τον εκπαιδευτικό το έργο της ζωγράφου μέσα στη σχολική τάξη.