Στο σχέδιο των Βρετανών αρχιτεκτόνων και ζωγράφων James Stuart (1713-1788) και Nicholas Revett (1720-1804) μπορούμε να δούμε την αναπαράσταση ενός επιτύμβιου ανάγλυφου. Τα επιτύμβια ανάγλυφα ή επιτύμβιες στήλες ήταν συνήθως μαρμάρινα ή λίθινα, στηρίζονταν σε μία κυβική βάση και στήνονταν πάνω στον τάφο ώστε να κάνουν ορατό το σημείο ταφής και αφετέρου για να αναγράφονται επάνω τα στοιχεία του νεκρού. Οι στήλες αυτές μπορεί να ήταν απλά ενεπίγραφες ή διακοσμημένες με τη μορφή του νεκρού ή με παραστάσεις σχετικές με τη ζωή του και στόχο να διαιωνίσουν τη μνήμη του νεκρού. Συχνά αποδίδονταν μαζί και με κάποιο άλλο πρόσωπο ζωντανό ή νεκρό. Ο νεκρός συχνά παριστάνονταν είτε σε κάποια ασχολία της καθημερινής ζωής, είτε καθιστός ανάμεσα σε αγαπημένα του πρόσωπα. Στις περισσότερες επιτύμβιες στήλες ο νεκρός αποχαιρετά τους οικείους του με χειραψία. Η χειραψία αυτή ονομάζεται δεξίωση. Το στοιχείο που τον ξεχωρίζει από τους ζωντανούς είναι το βλέμμα του που χάνεται κάπου μακριά χωρίς ποτέ να συναντά αυτό των προσφιλών του προσώπων. Οι επιτύμβιες στήλες συνεχίζουν να εξελίσσονται και με την πάροδο των χρόνων είχαν αποκτήσει σχήμα ναΐσκου που επιστέφεται από αέτωμα ενώ οι μορφές πλέον είχαν γίνει ολόγλυφες. Ωστόσο, το 317 π.Χ. ένας νόμος του Δημητρίου του Φαληρέως, που έγινε κυβερνήτης της Αθήνας, θα απαγορεύσει τις πολυτελείς ταφές. Τότε σταμάτησε στην Αττική η ανέγερση των πολυτελών επιτύμβιων στηλών οι οποίες έδωσαν τη θέση τους στα σεμνά επιτάφια μνημεία. Στο σχέδιο των Stuart και Revett έχουμε μία χαρακτηριστική σκηνή αποχαιρετισμού. Οι δύο φιγούρες που εικονίζονται στέκονται όρθιες η μία απέναντι στην άλλη. Πρόκειται για έναν άντρα και μία γυναίκα όπου δε διευκρινίζεται ο βαθμός συγγένειάς τους. Η γυναίκα είναι ντυμένη με λιτό χιτώνα και από το κεφάλι της κρέμεται ένα πέπλο που φτάνει μέχρι τα πόδια της. Τα μαλλιά της είναι δεμένα ψηλά. Ο άντρας την κοιτά και της κρατά το δεξί της χέρι, σαν να την αποχαιρετά. Το απλανές βλέμμα της γυναίκας είναι πιθανό μία ένδειξη ότι αυτή είναι η νεκρή. Το ανάγλυφο αποτελεί την πρόσοψη ενός ναΐσκου με δύο παραστάδες που στηρίζουν ένα αέτωμα.