Στο σχέδιο των Βρετανών αρχιτεκτόνων και ζωγράφων James Stuart (1713-1788) και Nicholas Revett (1720-1804) μπορούμε να μελετήσουμε σπάνιες αναπαραστάσεις από τρίγλυφα και μετόπες αρχαίων μνημείων. Οι δημιουργοί προσπάθησαν μεταξύ του 1751 και 1755 να αποδώσουν, μέσα από αρχιτεκτονικά σχέδια, μνημεία και άλλες λεπτομέρειες αρχαιοτήτων της Αθήνας με μεγάλη ακρίβεια, διατηρώντας στη μνήμη στοιχεία που με το πέρασμα των χρόνων έχουν καταστραφεί ή χαθεί. Τα τρίγλυφα και οι μετόπες που μας παρουσιάζουν στο συγκεκριμένο σχέδιο αναπαριστούν διακοσμητικά μοτίβα που δεν τα συναντούμε συχνά στα αρχαία μας μνημεία. Τα τρίγλυφα και οι μετόπες ήταν στοιχεία της αρχαίας ελληνικής αρχιτεκτονικής. Τα τρίγλυφα ήταν μακρόστενα και κάθετα λαξέματα στο μάρμαρο που το σχέδιό τους καθιερώθηκε ώστε να θυμίζει τα ξύλινα δοκάρια που στέγαζαν παλαιότερα τους ναούς. Οι μετόπες βρίσκονταν ανάμεσα στα τρίγλυφα και ήταν είτε απλά κομμάτια μάρμαρου, είτε έφεραν γραπτές και ανάγλυφες παραστάσεις. Οι μετόπες πλαισιώνονταν πάντα από τα τρίγλυφα δεξιά και αριστερά σχηματίζοντας εν σειρά την ζωφόρο των αρχαίων ναών. Συνήθως τα τρίγλυφα ήταν βαμμένα μπλε ενώ οι μετόπες κόκκινες. Πάνω στα τρίγλυφα δεν υπήρχαν διακοσμητικά στοιχεία ή παραστάσεις σε αντίθεση με τις μετόπες πάνω στις οποίες παριστάνονταν ανθρώπινες μορφές ή συμπλέγματα ανθρώπου και ζώου. Τα θέματά τους ήταν παρμένα από τη μυθολογία, από τις μεγάλες γιορτές προς τιμή κάποιας θεότητας ή από παλαιούς και πρόσφατους νικηφόρους αγώνες των Ελλήνων κατά των εχθρών. Τα μοτίβα στα τρίγλυφα και τις μετόπες, επομένως, που μας παρουσιάζουν οι Stuart και Revett στο συγκεκριμένο σχέδιο έχουν μια ιδιαίτερη θεματική και ενδεχομένως πρόκειται για διακοσμητικά στοιχεία που προστέθηκαν στα τρίγλυφα και τις μετόπες μνημείων που κτίστηκαν κατά την ρωμαϊκή εποχή.