Η τσιγκογραφία εικονίζει την υψίφωνο Ελένη Βλαχοπούλου (το γένος Θεοδωρίδου), η οποία γεννήθηκε στην Οδησσό το 1876. Στην Οδησσό έκανε τις πρώτες της φωνητικές σπουδές και, στη συνέχεια, πήγε στο Μιλάνο, µε την αδερφή της Βικτώρια-Αναστασία Θεοδωρίδου και σπούδασε κοντά στον Ρόσσι. Εμφανίστηκε µε εξαιρετική επιτυχία σε ιταλικά θέατρα (‘Νόρμα’, ‘∆ύναμη του Πεπρωμένου’, ‘Τροβατόρε’). Με πρόσκληση του Λαυράγκα οι δύο αδερφές Ντορίντι (όπως ήταν γνωστές στην Ιταλία) ήρθαν για λίγο στην Ελλάδα το 1902 (ή το 1905) και τραγούδησαν δύο παραστάσεις (‘Μποέµ’ και ‘Φαβορίτα’). Κατόπιν, επέστρεψαν στην Οδησσό και εισηγήθηκαν στη εκεί Ελληνική Παροικία να προσκαλέσει το “ Μελόδραµα”. Έτσι και έγινε, όμως, η Ελένη ακολούθησε το “Μελόδραµα” πίσω στην Ελλάδα (αποδεχόμενη σχετική πρόταση του Λαυράγκα), παντρεύτηκε τον Μ. Βλαχόπουλο (Αθήνα 1907) και επί είκοσι πέντε έτη διαδραμάτισε µε προθυμία και αυτοθυσία σπουδαίο ρόλο στη στερέωση και τη πρόοδο του Λυρικού Θεάτρου στην Ελλάδα. Άφησε εποχή µε την πλούσια φωνή, την εκφραστικότητα της ερμηνείας, τη μεγαλοπρέπεια της εμφάνισης, αλλά και την απλότητα της συμπεριφοράς της.