Εικόνα από πίνακα που απεικονίζει τον μεγάλο Έλληνα Λογοτέχνη Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Γεννήθηκε και πέθανε στη Σκιάθο (1851-1911). Φοίτησε, σε γυμνάσια της Χαλκίδας, του Πειραιά, και της Αθήνας. Το 1874 τελείωσε τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου, όπου και φοίτησε χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και μεταφραστής. Άρχισε το συγγραφικό του έργο με ιστορικά μυθιστορήματα, περιπετειώδη και ρομαντικά (Η Μετανάστις, Οι Έμποροι των Εθνών, Η Γυφτοπούλα), αλλά αργότερα στράφηκε στο διήγημα. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος του ηθογραφικού διηγήματος. Τα περισσότερα από τα 200 περίπου διηγήματά του αναφέρονται στη ζωή των απλών ανθρώπων της Σκιάθου. Μια άλλη ομάδα διηγημάτων του αντλεί θέματα από τη ζωή στις φτωχογειτονιές της Αθήνας. Η φύση, το θρησκευτικό συναίσθημα και η νοσταλγία είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά της πεζογραφίας του. Γλώσσα του είναι η καθαρεύουσα, με διάσπαρτα στοιχεία δημοτικής. Από τα εκτενέστερα διηγήματά του σημαντικότερο θεωρείται η Φόνισσα. Τα έργα του Παπαδιαμάντη εκδόθηκαν μετά τον θάνατο του. Πρόσφατα έγινε η κριτική έκδοση των Απάντων του (εκδ. Δόμος) με την επιμέλεια του φιλολόγου Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλου. Έργα του: «Οι Έμποροι των εθνών» (μυθιστόρημα), «Η Φόνισσα» (νουβέλα), «Όνειρο στο κύμα» (διήγημα), «Υπό την βασιλικήν δρυν» (διήγημα), «Φτωχός άγιος» (διήγημα), «Σταχτομαζώχτρα» (διήγημα), «Στο Χριστό στο κάστρο» (διήγημα) και άλλα πολλά διηγήματα, περίπου διακόσια.