Πρόκειται για ποίημα-εγκώμιο του Άγγελου Σικελιανού για τον ομότεχνό του Λορέντζο Μαβίλη, που δημοσιεύτηκε το 1913 στο λογοτεχνικό περιοδικό της Αλεξάνδρειας «Γράμματα» (τόμος 2, αρ. 13). Ο Σικελιανός, που πολέμησε κι ο ίδιος ως απλός στρατιώτης στους Βαλκανικούς πολέμους, υμνεί τον Μαβίλη, ο οποίος, ως επικεφαλής του λόχου των εθελοντών Γαριβαλδινών κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο, σκοτώθηκε στη μάχη του όρους Δρίσκου, παρουσιάζοντάς τον ως υπόδειγμα πατριωτικής αυτοθυσίας,