Η εικόνα αποδίδεται στον Θεόδωρο Πουλάκη, έναν από τους πιο γνωστούς αγιογράφους του 17ου αιώνα, ο οποίος διδάχθηκε αγιογραφία στην Κρήτη, εργάστηκε για ένα διάστημα στη Βενετία και αργότερα εγκαταστάθηκε στα βενετοκρατούμενα Επτάνησα. Μαζί με τον Εμμανουήλ Τζάνε θεωρείται ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της τελευταίας περιόδου της Κρητικής Σχολής. Το νόημα της εικόνας προσδιορίζεται από το κείμενο του Ευαγγελίου που είναι ανοικτό στο κέντρο της, μπροστά από το Χριστό: «Εγώ ειμί η άμπελος η αληθινή και ο Πατήρ μου ο γεωργός εστί». Ο Χριστός ως άμπελος επαναλαμβάνεται συχνά με αυτή τη μορφολογία στην αγιογραφία (κεντραρισμένη και συμμετρική σύνθεση με το Χριστό στο κέντρο της Αμπέλου και τους Αποστόλους σε δύο ομάδες αριστερά και δεξιά, στις άκρες των κλαδιών), με πρώτο διδάξαντα τον αγιογράφο Άγγελο (Κρήτη, 15ος αιώνας). Ενώ όμως στις παλαιότερες αγιογραφίες ο Χριστός και οι Απόστολοι ήταν ζωγραφισμένοι από τη μέση και πάνω, στο συγκεκριμένο έργο του Πουλάκη οι Απόστολοι παρουσιάζονται ολόσωμοι.