Ο κερκυραϊκής καταγωγής Γεράσιμος Μαρκοράς (1826-1911), κύριος εκπρόσωπος της Επτανησιακής λογοτεχνικής Σχολής του 19ου αιώνα, υπήρξε ονομαστός σολωμικός ποιητής, αφού, ως βοηθός και μαθητής του, επηρεάστηκε άμεσα από τον εθνικό μας ποιητή. Ξεχωριστή ήταν η συμβολή του Μαρκορά στην καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας την οποία υπηρέτησε και ανέδειξε, στα γεμάτα μελωδία και αφηγηματικότητα ποιήματά του. Σημαντικός υπήρξε, επίσης, και ο αγώνας του για την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.