Το ζωγραφικό έργο, ελαιογραφία, είναι το πορτραίτο του γλύπτη Σώχου Αντώνιου. Ο Σώχος Αντώνιος γεννήθηκε στα Ιστέρνια της Τήνου και καταγόταν από οικογένεια με μεγάλη παράδοση στον χώρο της Γλυπτικής. Θείος του ήταν ο επίσης ο γλύπτης Λάζαρος Σώχος. Σπούδασε στη Σχολή Καλών τεχνών της Αθήνας δίπλα στον Γεώργιο Βρούτο και συμπλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι και το Μόναχο. Ο Αντώνιος Σώχος παρόλο που φερόταν ως οπαδός του κλασικισμού δεν περιόρισε το έργο εντός των πλαισίων του συγκεκριμένου καλλιτεχνικού ρεύματος αλλά δέχτηκε επιρροές από την αρχαϊκή γλυπτική και τη λαϊκή τέχνη και δημιούργησε τη δική του τεχνοτροπία. Με επίκεντρο πάντα την ανθρώπινη μορφή, φιλοτέχνησε συνθέσεις εμπνευσμένες από τη μυθολογία, αλλά και τους θρύλους και τις παραδόσεις του ελληνικού λαού, χρησιμοποιώντας αρχικά την πέτρα και αργότερα το ξύλο εκμεταλλευόμενος τις δυνατότητες που του προσέφερε η ίδια η υφή του υλικού. Οι συνθέσεις του χαρακτηρίζονται από αφαιρετική διάθεση και τάση για σχηματοποίηση, ισορροπία, συμμετρία, μετωπικότητα και ακινησία και αποτυπώνουν την προσωπική αντίληψη του καλλιτέχνη σε σχέση με τις ποικίλες επιρροές που δέχτηκε.