Πρόκειται για κείμενο του Δημητρίου Π. Ταγκόπουλου, που δημοσιεύτηκε το 1923 στη λογοτεχνική επιθεώρηση Νουμάς και βρίσκεται στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου της Πάτρας. Ο Νουμάς ήταν λογοτεχνικό περιοδικό, το οποίο κυκλοφόρησε με μικρές διακοπές από το 1903 μέχρι το 1931 και έπαιξε σημαντικό ρόλο στον αγώνα για την επικράτηση της δημοτικής γλώσσας. Λειτούργησε ως όργανο μόρφωσης και δίαυλος επικοινωνίας µε την Ευρωπαϊκή πνευματική κίνηση, ως µέσο μετάδοσης των ευρωπαϊκών ρευμάτων στην Ελλάδα και ως φορέας αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Ο Δημήτριος Ταγκόπουλος ήταν Έλληνας πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και εκδότης του περιοδικού Νουμάς (1860 –1926). Το κείμενο αποτελεί αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Γιάννη Καμπύση (1872-1901), ο οποίος ήταν Έλληνας πεζογράφος, ποιητής, θεατρικός συγγραφές και μεταφραστής. Παρόλο που το έργο του είναι περιορισμένο, κυρίως λόγω του πρόωρου θανάτου του και του εκλεκτισμού του, είναι όμως σημαντικό, λόγω της γλώσσας του και της διάθεσής του για ανανέωση. Το αφιέρωμα περιέχει τις κρίσεις για το έργο του και τις επικρίσεις που δέχτηκε για τη γλώσσα του, το θρήνο της οικογένειας και των συναδέλφων του για το θάνατό του, τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της προσωπικότητάς του και αναμνήσεις του ίδιου του Ταγκόπουλου από τη συναναστροφή μαζί του.