Έγχρωμη λιθογραφία του Πέτρου (Πετρόμπεης) Μαυρομιχάλη, ο οποίος υπήρξε ηγετική μορφή του αγώνα του 1821. Καταγόταν από επιφανή και ισχυρή οικογένεια της Μάνης. Γεννήθηκε στα 1765 και διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή του αγώνα του Εικοσιένα, καθώς και στην μεταπελευθερωτική πολιτική ζωή της χώρας. Ο Π. Μαυρομιχάλης συνδέθηκε με τον Ναπολέοντα και προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να τον πείσει να δείξει ενδιαφέρον για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Τις παραμονές της επανάστασης μυήθηκε στη Φιλική Εταιρία. Στις 23 Μαρτίου 1821 συμμετείχε στην κατάληψη της Καλαμάτας όπου ύψωσε τη σημαία της Επανάστασης. Παράλληλα συμμετείχε ενεργά στις πρώτες προσπάθειες για πολιτική οργάνωση της Πελοποννήσου. Στις 26 Μαΐου εκλέχθηκε από τη συνέλευση των Καλτεζών πρόεδρος της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Μαζί με τον Κολοκοτρώνη, τον Γιατράκο, τον Υψηλάντη και άλλους οπλαρχηγούς, οργάνωσε από τον Ιούνιο την πολιορκία της Τριπολιτσάς και πήρε ενεργό μέρος στην άλωση της πόλης το Σεπτέμβριο. Κατά την εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο ο Πετρόμπεης, μολονότι ψυχικά τραυματισμένος από το θάνατο στις πολεμικές επιχειρήσεις των γιων του, Ηλία Μαυρομιχάλη, καθώς και του αδελφού του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη στη Σπλάντζα της Ηπείρου, οργάνωσε την άμυνα της Μάνης και απέτρεψε την κατάληψή της από τους Τουρκοαιγυπτίους. Στην Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας (1827) αποδέχτηκε την εκλογή του Καποδίστρια ως κυβερνήτη της Ελλάδας και μετά την άφιξη του τελευταίου διορίστηκε πρόεδρος ενός τμήματος του Πανελληνίου, του συμβουλευτικού σώματος που συνέστησε ο Καποδίστριας το 1828. Η συμμετοχή του Πετρό­μπεη στα δύο σώματα που ίδρυσε ο Καποδίστριας και γενικότερα οι φιλικές σχέσεις των Μαυρομιχαλαίων μαζί του δεν κράτησαν πολύ. Αυτό συνέβη εξαιτίας της επίμονης προσπάθειας του Καποδίστρια να περιορίσει την κυριαρχία των Μαυρομιχαλαίων στη Μάνη και να ενισχύσει την κεντρική διοίκηση του νεοσύστατου κράτους. Για τους λόγους αυτούς, το 1830, ο αδελφός του Τζαννής οργάνωσε εξέγερση εναντίον του Καποδίστρια. Ο Πετρόμπεης υποχρεώθηκε να παραμείνει στο Ναύπλιο, ουσιαστικά κρατούμενος, ενώ αργότερα φυλακίστηκε και ο αδελφός του. Οι φυλακίσεις και προπαντός η αυστηρή στάση του Καποδίστρια απέναντι στους Μαυρομιχαλαίους όξυναν στο έπακρο την μεταξύ τους αντιπαράθεση, οδηγώντας τελικά στη δολοφονία του Καποδίστρια από τον αδελφό του Πετρόμπεη Κωνσταντίνο και το γιο του Γεώργιο στις 27 Σεπτεμβρίου 1831. Πέθανε, σε μεγάλη ηλικία, στην Αθήνα στις 17 Ιανουαρίου 1848. Παρά την τραγική κατάληξη της ρήξης του με τον Καποδίστρια που προκάλεσε έντονες επικρίσεις, ο Μαυρομιχάλης θεωρήθηκε ως ένας από τους ιστορικούς πρωταγωνιστές της Επανάστασης.